หากใครบางคนให้เราบรรยาย
ความรักในพยางค์เดียว
ในสมองไม่ทันคิดเลย
ก็เอ่ยออกไปมันคือชื่อเธอ
คือสิ่งเดียวที่ฉันแน่ใจ
คล้ายกับคำถามฉันชื่ออะไร
ไปที่ไหนฉันก็ตอบไปเหมือน ๆ กัน
หากใครบางคนให้เราบรรยาย
ความงามในพยางค์เดียว
ในสมองไม่ทันคิดเลย
ก็เอ่ยออกไปมันคือชื่อเธอ
คือสิ่งเดียวที่ฉันแน่ใจ
คล้ายกับคำถามเธอชื่ออะไร
คนที่ให้โดยไม่ต้องขอและให้ฉันรอ
เราเดินไปบนภูเขาอันยาวไกล
ในตอนเช้าที่เรานั่งอยู่
ที่ตรงนั้นมีน้ำค้าง
แม้เหน็บหนาวยังมีสายตาให้มอง
ดวงตานั้นช่างอุ่น
เราเดินไปในทะเลที่มีปลา
ในตานั้นยังมีแสงสีทอง
ตาคู่นั้นทำให้ฉันมีชีวิตไม่มีน้ำตาอีกเลย
เพราะเธอนั้นคงอยู่
แต่ความจริงที่เราต้องเจอ
มากเกินบรรยายในเพลง ๆ นึง
กับบทเพลงที่ฟังดูกว้างไกล
มันกับถูกเขียนในห้องน้อย ๆ
คำสุดท้ายที่จะพูดไป
ให้เป็นความลับเพียงเราที่รู้
เราเดินไปบนภูเขาอันยาวไกล
ในตอนเช้าที่เรานั่งอยู่
ที่ตรงนั้นมีน้ำค้าง
แม้เหน็บหนาวยังมีสายตาให้มอง
ดวงตานั้นช่างอุ่น
เราเดินไปในทะเลที่มีปลา
ในตานั้นยังมีแสงสีทอง
ตาคู่นั้นทำให้ฉันมีชีวิตไม่มีน้ำตาอีกเลย
เพราะเธอนั้นคงอยู่
