เอาเหล้าขาว เทลงแก้ว
บอกใจว่าพอแล้ว ความฮักของสองเฮา
โดนเจ้าทำร้าย ขันคอใส่ความเศร้า
เบิดคำสิเว้า เหลือเพียงแค่รอยน้ำตา
*หย่างผ่าบ้านให้หมามันเห่า ไผสิเว้าซ่างคนเขาว่า
ซั่วส่ำหมา ย้อนว่าอ้ายเศร้า เมื่อเจ้าบอกลา
**ตายแน่แม้ มาซั่วคักแท้
ถูกเขารังแก ถูกเขาทำลายหัวใจ
ลืมคนที่เคยรัก มาซ่างเฮ็ดได้
ทำดีสักแค่ไหน สุดท้ายก็เป็นเพียง ก้อนขี้ไหง่
หยุดเพียงแค่เท่านี้ ฝันที่เคยฮ่วมสร้าง
ถูกเธอทำลายล้าง ด้วยคำว่านอกใจ
ทิ้งให้ต้องทนเหงา เหล้าขาวเป็นที่พักใจ
ฝันที่เคยวาดไว้ สลายลงในพริบตา
( ซ้ำ * , * * )
หย่างผ่าบ้านให้หมามันเห่า ไผสิเว่าซ่างคนเขาว่า
ซั่วส่ำหมา ย้อนว่าอ้ายเศร้า เมื่อเจ้าบอกลา
ตายแน่แม้ มาซั่วคักแท้
ถูกเขารังแก ถูกเขาทำลายหัวใจ
ลืมคนที่เคยรัก มาซ่างเฮ็ดได้
ทำดีสักแค่ไหน สุดท้ายก็เป็นเพียง
ตายแน่แม้ มาซั่วคักแท้
ถูกเขารังแก ถูกเขาทำลายหัวใจ
ลืมคนที่เคยรัก มาซ่างเฮ็ดได้
ทำดีสักแค่ไหน สุดท้ายก็เป็นเพียง ก้อนขี้ไหง่