ก็ยังคงมองดาวส่องแสงสกาว
ลมหนาวที่พัดมาอย่างเคย
แต่ไม่มีวันใด ที่ดีดั่งเคย
ที่เรานั้นก็ใกล้กอดกัน
ยังกลับมายืนตรงนี้
อยู่ตรงที่เดิม และมุมเหมือนเดิม
เพียงแต่ว่าในวันนี้ที่ ภูกระดึง
ก็ไม่อาจเป็นวันดีๆ
เมื่อเราไม่มีเขาอยู่
อยากเพียงแค่ให้เขาได้รู้ว่าเราคิดถึงแค่ไหน
และมันอยู่บนท้องฟ้านี้ สายลมนี้
และทุกห้วงหัวใจ เธอจะรับรู้มันบ้างไหมคนดี
ฝากให้ดาวที่พราวทอแสงสกาว
บอกเธอว่าฉันห่วงหา
ฝากให้ลมที่โชยโบยพัดและพา
ส่งความคิดถึงให้ที
