เพียง แต่สายลมต้อง ซูนกายใจมันหนาวสั่น
คึดเห็นคนเคยฮักกัน ก่อนกี่ได้อยู่เฮียงเคียงกาย
คือจั่งกับแมงกะปี้ บินคู่อยู่กับดอกไม้
พอคาวกะจาวจ้อยลาหาย อยู่ไสคือจั่งบ่ได้ข่าวคราว
*ลมเอ๋ยฝากคำถามส่อง ข้ามท้องท่งนาป่าข้าว
สั่งคำความนี้ไปบอกผู้บ่าวให้เพิ่นคืนโค้วต่าวเมือหา
**ใจคนิงเจ้าบ่าวพี่ซายผู้ไกลห่าง
เหลียวส่องทางคองถ่าแต่คำอ้าย
ฮอยฮักฟ้องแคมคองหม่องกอไผ่
กุมมือไว้บอกฮักหลายยังจำอยู่
***ใจคนิงเจ้าจั่งฮ้องป่าวสั่งความหา
อยู่ขอบโขงโค้งฟ้าให้ฮับฮู้
คนทางนี้คึดตั้งต่อรอเจ้าอยู่
ฟ่าวเมือสู่คืนครบ่อนฮักเดิม
ซ้ำ….* , ** ,***
คนทางนี้คึดตั้งต่อรอเจ้าอยู่
ฟ่าวเมือสู่คืนครบ่อนฮักเดิม
