ไม่คิดว่าการโบกมือบ๊ายบายในครั้งนั้น มันจะเป็นภาพจำสุดท้ายที่คอยตอกย้ำฉัน
ภาพเธออยู่บนรถทัวร์ เคลื่อนตัวไปจนลับตา ส่งเธอกลับบ้านสงกรานต์ ไม่นานเธอคงจะกลับมา
แต่ในที่สุดก็หาย ไลน์ไปไม่ค่อยตอบ ก็พอจะรู้ตัวว่ามีฉันไว้แค่ปลอบ และสิ่งที่ฉันกลัว กลัวมาตลอด เธอกลับไปหากัน
ไหนบอกว่าจะกลับบ้าน ช่วงวันสงกรานต์หยุดยาว
ทำไมกลับไปหาแฟนเก่า ช่วยอธิบายหน่อยจะได้ไหม
ไหนบอกคิดถึงครอบครัว ตกลงครอบครัวเธอคือใคร
เธอลืมฉันลงอย่างง่ายดาย แต่ทำไมไม่ยอมลืมแฟนเก่า
อยากกอด อยากหอม อยากเจอ อยากบอกรักเธออีกสักครั้ง พอหมดหยุดยาวสงกรานต์หวังว่าจะกลับมาหาฉัน
ไปรอที่ท่ารถทัวร์ เธอบอกซื้อตั๋วรถไฟ ในใจมันก็นึกกลัว กลัวเธอจะกลับรถใคร
แต่ในที่สุดแล้วเธอก็หาย ไลน์ไปก็ไม่อ่าน ยืนรอที่ชานชาลา จะกี่ขบวนที่แล่นผ่าน มองไปยังไม่เห็นเธอ ก็ยังจะรอที่เดิม เพิ่มเติมคือน้ำตา
