ถ้ามีความสำคัญต่อหัวใจอ้าย
คงบ่เสื่องส้นไว้ให้อยู่ป่าเลาคองถ่าให้อยู่ป่าหญ้าคองกิน
ดนๆเทื่อจั่งค่อยได้ยินคำว่าฮัก ปานหินอยู่น้ำบ่ฟูขึ้นล้วนแต่จม
หลงคารมโงหัวขึ้นกะทั้งยากกะย้อนฮักแค่ฮักคำเดียว
สายตาลอยคอยเหลียวหาอ้าย ดังเดือนมืดมัวบ่มีแจ้งจันทร์เจ้า
อับแสงส่องหล้าให้น้องฮู้ทางป่อง
ของตายที่ฮักอ้ายเสมอต้นเสมอปลายแต่บ่มีสิทธิ์สิอยู่กับอ้ายเสมอไป
รอวันที่ความฮักของอ้ายเหลือหน่อยถอยลงมื้อได๋กะต้องไป
ของตายที่ฮักอ้ายเสมอต้นเสมอปลายแต่บ่มีสิทธิ์สิอยู่กับอ้ายเสมอไป
อยู่เพื่อรอวันแพ้และให้อภัยกับอ้ายที่มาขอโทษย้อนว่าสิไปฮักเขา
สายตาลอยคอยเหลียวหาอ้ายดั่งเดือนมืดมัวบ่มีแจ้งจันทร์เจ้า
อับแสงส่องหล้าให้น้องฮู้ทางป่อง
ของตายที่ฮักอ้ายเสมอต้นเสมอปลายแต่บ่มีสิทธิ์สิอยู่กับอ้ายเสมอไป
รอวันที่ความฮักของอ้ายเหลือหน่อยถอยลงมื้อได๋กะต้องไป
ของตายที่ฮักอ้ายเสมอต้นเสมอปลายแต่บ่มีสิทธิ์สิอยู่กับอ้ายเสมอไป
อยู่เพื่อรอวันแพ้และให้อภัยกับอ้ายที่มาขอโทษ
ของตายที่ฮักอ้ายเสมอต้นเสมอปลายแต่บ่มีสิทธิ์สิอยู่กับอ้ายเสมอไป
รอวันที่ความฮักของอ้ายเหลือหน่อยถอยลงมื้อได๋กะต้องไป
ของตายที่ฮักอ้ายเสมอต้นเสมอปลายแต่บ่มีสิทธิ์สิอยู่กับอ้ายเสมอไป
อยู่เพื่อรอวันแพ้.....ให้อภัยกับอ้ายที่มาขอโทษย้อนว่าสิไปฮักเขา
อยู่เพื่อรอวันแพ้....ให้อภัยกับอ้ายที่มาขอโทษย้อนว่าสิไปฮักเขา