เพียงอยากจะถามว่าคนๆ นี้มันมีสิทธิ์ไหมกับใจของเธอ
คำว่ารักที่ฉันพูดไปมันออกจากใจจริงๆ นะเออ
เอื้อนเป็นบทกวีไม่สนใจใครเลยตอนนี้
ว่าใจต้องการเพียงเธอ
เปรียบฉันเป็นดั่งหมาหมายปองดวงจันทร์
และคงจะไม่มีทางครอบครองสิ่งนั้น
รู้ว่าเธอไม่สนใจ
แต่มันคงไม่เกินใจ ที่จะไปคว้าเธอมา
เมื่อรู้ว่าไม่มีสิทธิ์ที่จะไปรักคนอย่างเธอ
แต่มั่นใจลิขิตว่ายังไงก็ใช่เธอ
ในเมื่อเจอคนในฝัน
ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอหายไปเท่านาน
ผิดตั้งแต่เริ่มรักหรือเปล่า ช่วยบอกที
รู้ไว้นะคนดี ว่าใจทั้งใจฉันยกให้เธอ
ตกหลุมรักเธอตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกัน
คงมีสิทธิ์ทำได้แค่มอง
แต่เหนือสิ่งอื่นใด
นั้นคือการครอบครองหมายปองเจ้าของรัก
จะเจ็บยิ่งนักถ้าฉันไม่ได้เธอเคียงใจ
เพียงอยากจะถามว่าคนๆ นี้มันมีสิทธิ์ไหมกับใจของเธอ
คำว่ารักที่ฉันพูดไปมันออกจากใจจริงๆ นะเออ
เอื้อนเป็นบทกวีไม่สนใจใครเลยตอนนี้
ว่าใจต้องการเพียงเธอ
เปรียบฉันเป็นดั่งหมาหมายปองดวงจันทร์
และคงจะไม่มีทางครอบครองสิ่งนั้น
รู้ว่าเธอไม่สนใจ
แต่มันคงไม่เกินใจ ที่จะไปคว้าเธอมา
อยากจะบอกว่ารักแต่ก็ไม่รู้จะบอกอย่างไร
ไม่รู้จะบอกยังไงกลัวเธอไม่รักฉันคงเศร้าใจ
ไม่ลืมเลือน ไม่เคยลืมเลย
แม้นดาวบนฟ้าช่างยาวนาน
ดาวบนฟ้าช่างไกลห่าง
ฉันไม่เคยลืมเธอ
เธอจะเป็นแบบไหนก็รักแบบนั้น
ถึงวันหนึ่งฉันจะรักฉันยอมทน
ถึงแม้ต้องแข่งกับใครหลายคนเพื่อชิงใจ
บอกกับใจเสมอถึงทำให้เสียดาย
ถ้ามันพ่ายให้พ่าย เพียงได้รัก
เพียงอยากจะถามว่าคนๆ นี้มันมีสิทธิ์ไหมกับใจของเธอ
คำว่ารักที่ฉันพูดไปมันออกจากใจจริงๆ นะเออ
เอื้อนเป็นบทกวีไม่สนใจใครเลยตอนนี้
ว่าใจต้องการเพียงเธอ
เปรียบฉันเป็นดั่งหมาหมายปองดวงจันทร์
และคงจะไม่มีทางครอบครองสิ่งนั้น
รู้ว่าเธอไม่สนใจ
แต่มันคงไม่เกินใจ ที่จะไปคว้าเธอมา
เปรียบฉันเป็นดั่งหมาหมายปองดวงจันทร์
ในทุกคืนทุกวันฉันมองอย่างนั้น
ใครๆ ก็พูดมาว่าฉันเป็นได้ก็แค่นั้น
จะเหนื่อยจะล้าก็ได้เก็บไว้แค่ฝัน