ฉันเชื่อว่าในความฝัน สวยงามดั่งจินตนาการ
ถ้าออกจากเรื่องสมมุติ ได้ คงเป็นจริงที่ต้องการ
หากเธอได้ยินใจฉัน ไม่ว่า ที่ใดก็ตาม
อยากให้เธอกอดความฝัน นั้นคงจริงตามต้องการ
ตามที่ได้จินตนาการ
ไม่อยากให้ใครแค่นอนฝัน
แต่อยากให้มันเป็นจริงทุกทาง ในทางที่คุณเดิน
คงเหมือนผม ที่เดินเพลิน ในวันที่อยากจะร้อง
ในวันที่อยากจะแร็พ
ในวันที่คิดว่า กูคือคนธรรมดา
ที่ได้รู้สึก เมื่อหายใจออกจากปอด เพื่อเดินต่อ
ไม่ได้นั่งเขียนเพลง แต่งแอ๊คเพื่อเดินหล่อ
เพราะฉันยังคง ยังคง ยังรู้สึกธรรมดา
และอยู่ในมุมที่ธรรมดา ยังใส่รองเท้าไม่มีราคา
และเสื้อ ตัวเดิม
และกูยังเขียนเพลง ไปตามบรรยากาศ
เหมือน เอาเรื่องเล่ามาฝาก เหมือนด้าน หลังกระดาษ
เหมือนฉาก ตอนลำบาก เหมือนโดนด่า จากปาก
แต่เรื่องบางเรื่อง ก็เหมือนนิทาน
เปิดฟังตอน นิทรา กูแค่นอน หลับตา
เพื่อตื่นขึ้น มองเข็มนาฬิกา
แต่กูก็รู้ กูยืนบนทางที่เสี่ยง
อนาคตจะเปลี่ยนไป สไตล์กูยังไม่เปลี่ยน
เพราะกูยังรู้สึกธรรมดา ยังอยู่ในมุมที่ธรรมดา
ยังใส่รองเท้าไม่มีราคา กับเสื้อตัวเดิม
* ฉันเชื่อว่าในความฝัน สวยงามดั่งจินตนาการ
ถ้าออกจากเรื่องสมมุติ ได้ คงเป็นจริงที่ต้องการ
หากเธอได้ยินใจฉัน ไม่ว่า ที่ใดก็ตาม
อยากให้เธอกอดความฝัน นั้นคงจริงตามต้องการ
ตามที่ได้จินตนาการ
และแม้ว่า กายจะอ่อนแรง
และแม้ว่า ใจจะบอบบาง
และแม้ว่า จะไม่มีใครมากอดแขน
ถึงทุกคน ที่จากไปตลอดการ
บางทีก็เผลอนึกถึง ถึงตอน ที่ยืน อยู่ริมนะเบียง
มีคน อยู่บนเตียง มีบางคนยืนเถียง
มีเธออยู่ในเพลง ส่วนกู หลงในเมโลดี้
ที่คนคิดว่า กูอยู่ในเกม แต่ความจริงกู หลงในไรม์
จับใจความ
และไม่จำเป็น ต้องเข้าพยามอธิบาย ถ้าลึกในใจชอบ
เพียงได้ถือไมค์ ยืนบนเวที แล้วเดินรอบ
ไม่หวังต้องสูงที่สุด เหมือนดวงดาวประดับฟ้า
แค่ได้มองเห็นสิ่งที่ทำ ให้คนมองถนัดตา
ก็เพราะเล่าชีวิต ที่เดิน ตามวันเวลา
และยังคอย นึกถึง คนไกล จากไปอยู่บน บนฟ้า
ในคืนที่ฉันล้มนอน กอดหมอน นอนฝัน ผ่านวันเวลา
ในใจก็คิดถึง เรื่องต่างๆ ที่ไม่อาจหวนคืนมา
ที่ไม่อาจย้อนคืนมา
* ฉันเชื่อว่าในความฝัน สวยงามดั่งจินตนาการ
ถ้าออกจากเรื่องสมมุติ ได้ คงเป็นจริงที่ต้องการ
หากเธอได้ยินใจฉัน ไม่ว่า ที่ใดก็ตาม
อยากให้เธอกอดความฝัน นั้นคงจริงตามต้องการ
ตามที่ได้จินตนาการ
