เก็บใจไว้ กับรักพังๆ
รอมันหาย ในสักวันหนึ่ง
มันคงจะดีกว่านี้
แต่ว่าใจ ดันลืมไม่ลง
อาจเพราะฉัน มันจำไม่ลืม
เหมือนหมาตัวนึง ที่มันยังรอแต่เธอ
กลับมาให้ความรัก กับฉันที
ฉันยังรอแต่เธอ
กลับมาให้ความรัก ฉันเหมือนเดิม
เพราะว่าฉันมันมีแต่เธอ เธอรู้ไหม
เจ็บไม่เคยจำ ได้แต่บอกกับตัวเอง
ว่าอย่างน้อยเคยได้รักเธอ
เจ็บจนใจพัง ก็ได้แต่ซ้ำเติม
ว่าเหมือนหมาขึ้นไปทุกที
ต่อให้เจ็บจนเจียนตาย ก็ยังจะภักดี
ว่าต่อจากนี้จะไม่รักใคร
วอนแต่ว่าเธอจะกลับมาเห็นใจ
คนที่เธอเคยทิ้งให้เหมือนหมาตัวนึง
หมามันยังดีถึงขนไม่สวยก็ยังมีคนเข้าหา
แต่ว่าฉันคนนี้ถ้าไม่มีเธอคงจะรันทดกว่าหมา
ฉันเป็นที่หนึ่งมาทุกอย่าง
แต่กับเธอฉันนั้นขอยอมเป็นรอง
มาถึงเวลานี้ ศักดิ์ศรีฉันก็ไม่สน
ที่พูดว่ายอมนี่พูดจริงๆ แม้ต้องลดค่าความเป็นคน
ให้เทียบกับหมาสักวันเผื่อเธอจะยอมจำนน
ช่างแม่งคำคนไม่เห็นต้องสนใจ
ช่วยกลับมาก่อนจะได้ไหม
ไอ้หมาตัวนี้มันทนไม่ไหว
เจ็บไม่เคยจำ ได้แต่บอกกับตัวเอง
ว่าอยากน้อยเคยได้รักเธอ
เจ็บจนใจพัง ก็ได้แต่ซ้ำเติม
ว่าเหมือนหมาขึ้นไปทุกที
ต่อให้เจ็บจนเจียนตาย ก็ยังจะภักดี
ว่าต่อจากนี้จะไม่รักใคร
วอนแต่ว่าเธอจะกลับมาเห็นใจ
คนที่เธอเคยทิ้งให้เหมือนหมาตัวนึง
ฉันอาจจะเป็นคนคั่นเวลาเธอก็เลยมองฉันแค่ผ่านๆ
มองฉันเป็นอากาศ เธอคงไม่รักกับคนประหลาด
ฉันมันแค่หมาวัด จะเอาอะไรกับดอกฟ้า
เจ็บไม่เคยจำ ได้แต่บอกกับตัวเอง
ว่าอยากน้อยเคยได้รักเธอ
เจ็บจนใจพัง ก็ได้แต่ซ้ำเติม
ว่าเหมือนหมาขึ้นไปทุกที
ต่อให้เจ็บจนเจียนตาย ก็ยังจะภักดี
ว่าต่อจากนี้จะไม่รักใคร
วอนแต่ว่าเธอจะกลับมาเห็นใจ
คนที่เธอเคยทิ้งให้เหมือนหมาตัวนึง
ยังรอเพียงเธออยู่ตรงนี้
แม้จะไม่มีวันเจอ
แต่จะขอบอกว่ารักอีกสักครั้งจะได้ไหม
