ใครเล่าจะไปรู้ ความในใจของคนทั้งหมด
เพราะแม้เถาวัลย์ที่พันเกี่ยวเลี้ยวลด
ก็ยังไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคน
น้ำนิ่งไม่รินไหล ลึกลงไปเชี่ยวแรงวกวน
รู้หน้าแต่ไม่รู้ใจใครค้นลึกลงไป
เพราะชีวิตฉันไม่มีมิตรแท้ หรือศัตรูถาวร
ความจริงที่มันยังซ้อนซ่อนอยู่ ไม่อาจมองเห็นด้วยตา
แต่ก่อนเคยรักกันมากแค่ไหน ไกลออกไปก็ไม่เหมือนเคย
ก็เมื่อเวลาได้พ้นเลยไป เคยเกลียดกันสักแค่ไหนก็กลายเป็นรัก
เมื่อห้วงเวลาเปลี่ยนผัน ห้วงของกาลกลืนกินทุกสิ่ง
ที่เที่ยงแท้คือไม่จริง ความจริงคือไม่แน่นอน โอ...
เพราะชีวิตฉันไม่มีมิตรแท้ หรือศัตรูถาวร
ความจริงที่มันยังซ้อนซ่อนอยู่ ไม่อาจมองเห็นด้วยตา
แต่ก่อนเคยรักกันมากแค่ไหน ไกลออกไปก็ไม่เหมือนเคย
แต่เมื่อเวลาได้พ้นเลยไป เคยเกลียดกันสักแค่ไหนก็กลายเป็นรัก
เมื่อวันเวลาเปลี่ยนผัน ห้วงของกาลกลืนกินทุกสิ่ง
ที่เที่ยงแท้คือไม่จริง ความจริงคือไม่แน่นอน
