เคว้งคว้าง กลางหมู่ดาว ยิ่งหา ก็ยิ่งเหงา
เคยคิดว่าฟ้าจะไม่มองเรา เคยคิดว่าเพื่อนของฉันคือเงา
และแล้ว เธอเข้ามา เหมือนพบแล้ว คนที่หา
ราวเสกคาถา ที่ทำคนธรรมดา เจอกับฝันที่กลายเป็นจริงขึ้นมา
*ขอบคุณ วันนั้น ที่ให้เราได้เจอกัน
ขอบคุณ วันนี้ ที่ให้ฉันได้มีเธอ
**กับชีวิตนี้ที่เริ่มนับหนึ่ง ตลอดไปจนถึงกาลนาน
ได้พบ ได้มารักกัน ใกล้ชิดกัน ก็คล้ายดั่งเหมือนฝัน ในทุกๆวัน
ฝากเธอเอาไว้ทั้งหัวใจ อยากขอให้จากนี้ไป ช่วยรักและดูแลมันได้ไหม
ก็หัวใจนี้ของฉันนั้นจะอยู่ เพื่อเป็นของเธอ (แค่เพียงที่เธอ)
เป็นต้นไม้ คอยให้ร่มเงา เป็นลมเย็นพัดเบาๆ
เป็นแสงให้คืนที่ไม่มีดาว เอารักมาแทนความว่างเปล่า
*, **
ไม่เจอเธอคงไม่รู้ ชีวิตที่ได้รัก และถูกรัก มันจะดีขนาดนี้
