ได้ข่าวเธอไปกับเขา ได้ดีตามอารมณ์หมาย
ส่วนฉันยังเดินเดียวดาย อยู่บนเส้นทางเดิมๆ
แต่ไม่มีเธออีกแล้ว
ตะวันไม่เคยเหนื่อยล้า ช่วยส่งนำทางคนสัญจร
ส่วนฉันเหมือนคนร่อนเร่ เดินตามหาหัวใจตัวเอง
แต่มาเจอตอนที่เสียเธอไป
นั่งดูเปลือกหอย ที่เราเคยเก็บมันด้วยกัน
ชายทะเลนั้น บัดนี้ไม่มีแล้ว
มันคงเป็นภาพวันเก่า ที่ฉันจะจำไว้จนวันตาย
เกลียวคลื่นไม่เคยเหนื่อยล้า ซัดพาชายหาดขาวๆ
ส่วนฉันยังคง คิดถึงเรื่องราว
ในวันที่สวยงามของฉัน คือวันที่มีเธอ
เหม่อมองทะเลมันกว้าง ดูแล้วมันอ้างว้าง
เพราะไร้ซึ่งคนเคียงข้าง อย่างที่เคยเป็น
แต่ฉันไม่เคยโกรธเธอ ยอมรับในโชคชะตา
ที่ฟ้ากำหนดมา
ขอเพียงเธอสบาย ส่วนฉันเป็นได้ทุกอย่าง
ถึงจะแลกกับน้ำตา แต่ฉันจะกลั้นมันไว้
ขอให้เธอไปดี มีความสุขอย่างที่ตั้งใจ
ไม่ว่าเธออยู่ไหน อยู่กับใคร
จงจำไว้หวงเสมอ ตราบใดที่ลมหายใจ
ฉันยังคงอยู่ รักไม่จืดจาง