ก็พึ่งรู้ว่าเหงา ตั้งแต่เธอจากไป
มันไม่มีวันไหน ที่ฟ้าจะดูสดใสสักคืน
มีเพียงเมฆที่ดำ ปกคลุมดาวมืดครึ้ม
มองท้องฟ้าในยามค่ำคืน ที่มันไม่มีดวงดาว..
*พึ่งรู้คิดถึงมันเป็นอย่างไร
ก็เมื่อเธอจากไปลับตา
พึ่งรู้ความเหงามันเดินเข้ามา
ก็เมื่อวันที่ฟ้า ไร้ซึ่งดวงดาว...
**เธออยู่ตรงนั้นเธอเป็นอย่างไร
เธอคิดถึงใครใช่ฉันหรือเปล่า
ในคืนที่ฟ้าไม่มีแสงดาว
จะเหงาเหมือนกันบ้างไหม
แต่คนทางนี้ยังนอนนับดาว
ถึงแม้ท้องฟ้าคืนนี้ไม่มีอะไร
ก็เพราะรู้ว่าดาวในใจของฉันคือเธอคนเดียว