ผิดที่ฉันเข้าใจไปเอง ว่าเธอเป็นของฉัน
ผิดที่ฉันเข้าใจไปเองว่าเธอเป็นของกันและกัน
ยอมให้เธอทำร้าย ไม่ว่าจะกี่ครั้ง
ผิดที่ฉันเอง ผิดที่ฉันเข้าใจไปเองแค่นั้น
ก็เป็นเพราะฉันเข้าใจไปเองเลยไม่อาจจะโทษใคร
เป็นเพราะฉันนั้นมันไม่รู้เลยต้องมานั่งเสียใจ
ก็คิดว่าทั้งตัวและหัวใจเธอนั้นมันเป็นของฉัน
แต่ไอ้ความคิดอย่างนั้นน่ะมันที่โง่สิ้นดี
เพราะในวันที่เธอทั้งทุกข์และทนจนเหนื่อยล้า
เราก็อยู่ด้วยกันฝ่าฟันเผชิญกับปัญหา
ผ่านเรื่องราวบ้าบอมาด้วยกันตั้งมากมาย
ก็เลยนึกคิดเอาเองว่าเธอนั้นมันของตาย
ผิดที่ฉันนั้นมันไม่เคยเข้าใจ
ว่าไอ้ความจริงแล้วทั้งหมดนั่นมันคืออะไร
คาดหวังให้เธอไม่มีวันเปลี่ยนแปลงไป
แล้ววันนี้เธอก็มาสอนให้รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้
เธอก็เป็นของเธอ เธอจะเป็นของใคร
ความรู้สึกมันบังคับกันไม่ได้
มีเหตุก็มา หมดเหตุเธอก็ไป
หรือนี่คือความจริงที่ฉันควรเข้าใจ
ผิดที่ฉันเข้าใจไปเอง ว่าเธอเป็นของฉัน
ผิดที่ฉันเข้าใจไปเองว่าเธอเป็นของกันและกัน
ยอมให้เธอทำร้าย ไม่ว่าจะกี่ครั้ง
ผิดที่ฉันเอง ผิดที่ฉันเข้าใจไปเองแค่นั้น
จิตใจเราเองที่มันควบคุมง่ายกว่า
ก็ยังทำมันไม่ได้เลยให้ตายดิพับผ่า
ใจเธอยิ่งไม่ต้องคิด
ควบคุมไม่ได้สักนิด
แม้กระทั่งร่างกายที่คิดว่ามันเป็นของเรา
เส้นผม ขน เล็บ ฟัน ห้ามได้ไหมถ้ามันจะยาว
หรือความจริงในชีวิต
มันไม่มีอะไรเลยที่จะเป็นของเรา
ผิดที่ฉันเข้าใจไปเอง ว่าเธอเป็นของฉัน
ผิดที่ฉันเข้าใจไปเองว่าเธอเป็นของกันและกัน
ยอมให้เธอทำร้าย ไม่ว่าจะกี่ครั้ง
ผิดที่ฉันเอง ผิดที่ฉันเข้าใจไปเองแค่นั้น
ผิดที่ฉันเข้าใจไปเอง ว่าเธอเป็นของฉัน
ผิดที่ฉันเข้าใจไปเองว่าเธอเป็นของกันและกัน
ยอมให้เธอทำร้าย ไม่ว่าจะกี่ครั้ง
ผิดที่ฉันเอง ผิดที่ฉันเข้าใจไปเองแค่นั้น