ในวันที่ท้องฟ้ามืดหม่น
กับอารมณ์ที่ไม่ต่าง
เสียงลมที่คอยพัดผ่าน
มันทำให้ คิดถึงเธอ
เสียงเพลงที่ยังเปิด
ข้อความที่เธอไม่อ่าน
ภาพของฉันและเธอ ที่เพิ่งผ่านเรื่องราวที่ร้ายๆ
อาจเป็นอารมณ์ ที่สั่งให้ฉันได้บอก
ออกมาว่าเธอนั้นผิด เพราะฉันก็ผิด
ติดอยู่กับเรื่องราวที่แสนธรรมดาแค่เท่านี้
สิ่งที่เธอพูดออกมา ตอนนั้น
ทำให้ฉันเข้าใจไปว่าเธอไม่รัก
หลบความจริงไว้ข้างใน แต่ดัน
ใช้อารมณ์ไปแบบไม่ได้คิด
สิ่งที่เราพลาดผิดพลั้ง ตอนนี้
ควรรู้ดีว่าในใจคิดอย่างไร
ต่อให้นานและผ่านไป ก็ยังมากเกินใครๆ
นั่นคือความรัก เธอ......
อาจเป็นอารมณ์ ที่สั่งให้ฉันได้บอก
ออกมาว่าเธอนั้นผิด เพราะฉันก็ผิด
ติดอยู่กับเรื่องราวที่แสนธรรมดาแค่เท่านี้
สิ่งที่เธอพูดออกมา ตอนนั้น
ทำให้ฉันเข้าใจไปว่าเธอไม่รัก
หลบความจริงไว้ข้างใน แต่ดัน
ใช้อารมณ์ไปแบบไม่ได้คิด
สิ่งที่เราพลาดผิดพลั้ง ตอนนี้
ควรรู้ดีว่าในใจคิดอย่างไร
ต่อให้นานและผ่านไป ก็ยังมากเกินใครๆ
นั่นคือความรัก ฮา ฮ่า หา.....
และดนตรีนั้นจบลง ตอนนี้
ฉันนั่งคิดเรื่องดีๆที่ผ่านมา
หลับตามองย้อนกลับไป
ทำได้แค่ยิ้มในใจ จากในห้องนี้
ช่วงเวลาที่มีเธอ กับฉัน
ทุกเรื่องราวที่เธอทำทุกสิ่งสดใส
แต่ความจริงที่ปวดใจ คือเรา
รู้เมื่อสายไป ไม่อาจจะย้อน....