เหมือนว่าฉันโดนทำลาย จากคำเดิมๆที่เธอใช้
เสียงถ้อยคำที่ผ่านไป มันกรีดดวงใจซะเกินทน
คำๆนั้นคือเธอ บอกจะทิ้งฉันไปจากชีวิต
แม้ว่ามันจะเป็นเพียงคำขู่ที่เธอไม่ตั้งใจ
รู้ไหมมันทำสิ่งใดให้หนึ่งดวงใจต้องทุกข์ทน
เมื่อเธอใช้มันเพียงขู่ให้ฉันจำนนด้วยคำนี้
ตอกและย้ำ ซ้ำด้วยคำบอกลา ให้ใจฉันมลาย
แต่กลับไม่เคยเดินหนีไป อยากจะรู้ถ้าแน่จริง
เธอเก็บฉันไว้ทำไม (เหตุใดไม่ทำอย่างปาก) (ช่วยทำซักทีได้ไหม)
หากว่าเธอจะทิ้งกัน ก็ขอให้ทำเลย อย่ามาทำเป็นพูดเลย
ช่วยทำให้มันเป็นจริงได้ไหม อย่าเอ่ยคำใดอีกครั้งเลย แต่จงแสดงวิธีทำ
ล้านถ้อยคำหมื่นวาจาต่างๆนานาไม่เคยเอ่ย
เธอเลือกคำที่เกินเลยมาบอกลาฉันทุกถ้อยคำ
และวันนี้ฉันคงจะทนรับมันไปอีกไม่ไหว