หลับหูหลับตา ทั้งรู้ดีว่าอ้ายชั่วส่ำได๋
ปิดบังความทุกข์ในหัวใจ หวังว่าอ้ายสิคิดได้อีกบ่ดน
เอาความดีเข้ามาแลกใจคน น้องบ่เคยสนคำไผสิว่า
สิเป็นสิตายนำแต่สุดท้ายเฮาเบิดค่า
กระอักน้ำตาปานว่าควายแค้นหญ้า
หน้าชีดหน้าหล่าสิตาย
โอ๊ยมางึดเด้ใจต้องโง่ส่ำได๋จั่งยอมชูอย่าง
สันดานชั่วๆ มันแก้บได้คงเบิดทาง
กะยังนั่งไห่ ตั้งแต่นำเขา
มันกะแฮ่งเจ็บ หน้ำ ซ้ำลงไปแผลเก่า
เจ็บจนว่าบ่อาจสิเว่าฮอดว่าเฮาเสียใจ
อ้ายป้อนเอาหญ้าให้กินแทนฮัก
แล้วลักไปมั่วขี้ตั๋วบ่เชา จักเที่อแล้วกะยังโง่เง่า
จักคนแล้วอ้ายพามาเหยียบ ฮักเฮา โอ๊ย
แล้วเสือกมาเว่าว่าเยาสำคัญ โอ๊ย
โอ๊ย มางึดเด้ใจต้องโง่สำใดจั่งยอมชูอย่าง
สันดานชั่วๆ มันแก้บ่ได้คงเบิดทาง
กะยังนั่งไห่ตั้งแต่นำเขา
มันกะแฮ่งเจ็บ หน้ำ ซ้ำลงไปแผลเก่า
เจ็บจนว่าบ่อาจสิเว่าฮอดว่าเฮาเสียใจ
อ้ายป้อนเอาหญ้าให้กินแทนฮัก
แล้วลักไปมั่วขี้ตั๋วบ่เซา จักเที่อแล้วกะยังโง่เง่า
โอ๊ย มันกะแฮ่งเจ็บ หน้ำ ซ้ำลงไปแผลเก่า
เจ็บจนว่าบ่อาจสิเว่าฮอดว่าเฮาเสียใจ
อ้ายป้อนเอาหญ้าให้กินแทนฮัก
แล้วลักไปมั่วขี้ตั๋วบ่เซา จักเที่อแล้วกะยังโง่เง่า
จักคนแล้วอ้ายพามาเหยียบฮักเฮา
แล้วเสือกมาเว่าว่าเฮาสำคัญ โอ๊ย
โอ๊ย มางึดเด้ใจต้องโง่สำใดจั่งยอมชูอย่าง
สันดานชั่วๆ มันแก้บ่ได้คงเบิดทาง กะยังนั่งไห่
ตั้งแต่นำเขา
มันกะแฮ่งเจ็บ หน้ำ ซ้ำลงไปแผลเก่า
เจ็บจนว่าบ่อาจสิเว่าฮอดว่าเฮาเสียใจ
อ้ายป้อนเอาหญ้าให้กินแทนฮัก
แล้วลักไปมั่วขี้ตั๋วบ่เซา จักเที่อแล้วกะยังโง่เง่า
โอ๊ย มันกะแฮ่งเจ็บ หน้ำ ซ้ำลงไปแผลเก่า
เจ็บจนว่าบ่อาจสิเว่าฮอดว่าเฮาเสียใจ
อ้ายป้อนเอาหญ้าให้กินแทนฮัก
แล้วลักไปมั่วขี้ตั๋วบ่เซา จักเที่อแล้วกะยังโง่เง่า
จักคนแล้วอ้ายพามาเหยียบ ฮักเฮา
แล้วเสือกมาเว่าว่าเฮาฮักกัน
