กะจักสิว่าจั่งได๋ กับหัวใจที่มีให้กัน
ขอบคุณในความสัมพันธ์ ที่ยังคงมั่นบ่มีวันเปลี่ยนแปลง
ฟ้าบ่เคยเปลี่ยนสี แต่ใจที่มีกะยังคงฮักแพง
ไทยลาวบ่เคยแห้งแล้ง ยังมีน้ำใจยังฮักกันหมั่นแก่น
*โขงบ่อาจขวางทาง ระยะห่างบ่ย่านดอกเด้อพรมแดน
แม้สิไกลปานได๋ แต่เสียงพิณเสียงแคนก็บอกใจว่า ว่าคิดฮอดหลาย
**กะยังเบิ่งดาวดวงเดียวกัน แสงดวงจันทร์กะยังงดงามบ่เสื่อมคลาย
ความทรงจำยังอยู่ ยังบ่เคยเลือนหาย
ที่หมู่เฮาได้นั่งฮ่วมพา
กงสะเด็นสิเป็นดังพยาน เป็นสะพานที่เชื่อมกาลเวลา
ให้เฮาได้พบพ้อ ให้เฮาได้เว้าจา ได้เว่าคำว่า สะบายดี (ซำบายดี...ซำบายดีจ้า)