ก็เหมือนว่าเราคือร่ม
แต่ว่าเค้าชอบโดนฝน
ต้องมาน้ำตาเปียกโชน
เขาไม่ย้อนกลับมา
คนที่ทำให้เธอสุข
ก็กลับเป็นคนไม่มีค่า
คนทำเธอเสียน้ำตา
ก็กลายเป็นคนที่ค่ามี
ในวันที่เค้าร้องไห้และเขานั้นเสียน้ำตามา
เราเป็นคนที่พาให้เขานั้นพอสบายใจ
แต่ว่าวันเวลาที่เขานั้นดี
และมีความสุขใด
เค้าก็เอาเวลาไปให้
กับคนทำเขาตรม
ซ้ำ *
ไอ้เรื่องความรัก
มันเป็นอะไรที่ยากเกินทำใจ
และก็เหมือนว่าเธอคือฝนที่ฉันชอบโดนมันสาดไป
