ใจอ่อนแรงอับเฉาในค่ำคืนที่ ไฟฟืนไม่มีให้หุงข้าวกิน มันท้อจะเดินต่อไป
แสงส่องปรากฏกายเป็นชายเลื่องนาม ฉันจึงเอ่ยถามต้องทำอย่างไร
และเขาได้ตอบกลับมาเป็นวาจาและสายตาของนักสู้
* มึงจะบ่นอะไรกับหนทางสู้ มันไม่มีอะไรที่ได้มาง่ายดาย นอกเสียจากมึงเป็นควาย
แต่ถ้ามึงเป็นนักสู้ มันก็คงไม่มีหรอกอาชีพไส้แห้ง มันก็คงต้องแลกจนกว่าจะได้มา (ไป) ไปสู้
มัวโทษนั่นโทษนี่โทษปี่โทษกลอง มัวโทษฝนโทษฟ้าโทษลำคลอง แต่ไม่ย้อนโทษตัวเอง
พลิกแผ่นฝันเปลี่ยนผันตัวเองไล่ล่า เมื่อมึงปรารถนาก็ต้องไขว่คว้า
และฉันได้เริ่มเข้าใจอันวาจาและสายตาของนักสู้
( * )
เกิดเป็นคนต้องทนต้องสู้ อยู่ที่ใจจะไขว่คว้า ไม่มีคำว่าไส้แห้ง ไม่มีคำว่าไส้แห้ง
เกิดเป็นคนอย่ามัวพร่ำบ่น หมั่นฝึกฝนฝีมือ ไม่มีคำว่าไส้แห้ง ไม่มีคำว่าไส้แห้ง มึง ไป
ไปสู้ ไอ้กระจอก ถ้ามึงเป็นนักสู้
( * )
มึงจะบ่นอะไรกับหนทางสู้ มันไม่มีอะไรที่ได้มาง่ายดาย นอกสะจากมึงเป็น ควาย
แต่ถ้ามึงเป็นนักสู้ มันก็คงไม่มีหรอกอาชีพไส้แห้ง มันก็คงต้องแลกจนกว่าจะได้มา
(ไป ไป ไป ไป) ไปสู้