* ดั่งได้พบสวรรค์ทั้งๆ ที่ยังหายใจ โอบกอดกันไว้ ภายใต้ราตรี ให้คืนเหล่านี้ ประโลมหัวใจ
อย่างกับเวทย์มนต์ ภายใต้น้ำตา ยืนมองฟ้าเพื่อพบวันใหม่
กลายเป็นเพียงฝน กลับมาอีกครั้งละความหนาวเย็น
ยินดีต้อนรับหัวใจใบเก่า ให้ดื่มกี่แก้วก็ยังไม่เมา อยู่กับเพื่อนนึกเรื่องเดิมๆ ไม่รู้ทำไมต้องคิดถึงเธอ
ทั้งที่เราเพิ่งเจอ แค่ไม่กี่ครา
แต่ก็ขอบคุณที่เธอเข้ามา เปลี่ยนความคิดถึงให้เป็นน้ำตา
มีแค่หวังที่ยังคงอยู่ บางทีความรักก็แสนประหลาด
กว่าจะลืมคงนาน เธอเป็นเหมือนกันไหมคนดี
( * )