ละสายลมวอยยืนคอยอ้าย ตั้งแต่เซ้าจนสาย ยืนรออ้ายอยู่ริมเขื่อน
สายน้ำสั่นสะเทือน เหมือนน้ำตาอีน้องมันไหลย้อยอ้ายบ่มา
จนน้ำตานองแก้มแนมดูทางบ่เห็นไง เหมิดอาลัยใจน้องท้อ ยอมือขึ้น เช็ดน้ำตาหนาแฟนๆ
โอย...โฮ๊ะโอย…คนงามเอย
เขื่อนน้ำงึมน้ำตาน้องซึมลงคอ อ้ายนัดให้มารอไม่มีเงาอ้ายให้เห็น
ล่องลอยแล้วหัวใจน้องขาดกระเด็น สายน้ำสาดแสงตะเว็นสวยงามเด่นแต่ใจน้องร้อนทรวง
หลอกน้องมาน้ำงึมอ้ายลืมน้องช้ำดวงแด อ้ายนั้นไปเทคแคร์สาวใหม่อื่นมาเดินควง
อกหักแล้วหัวใจอกหักทั้งยวง น้ำตาน้องมารินร่วง อ้ายบ่ห่วงสาวเขื่อนน้ำงึม อ้ายบ่ห่วงสาวเขื่อนน้ำงึม
แน่ พี่จ๋านัดกันมาผิดหวังเอาฮ้าย นัดที่เคยหมายสงกรานต์หวังฮ่วม
ฟังความอ้ายเว้าเลยเศร้าบ่เจอ เบิดเท่อเล่ออยู่เขื่อนคนเดียว สายตาเหลียวหาชายอยู่ไสน้ออ้าย
* ขัดข้องละขัดข้องแนวได๋ โย่ว ขัดข้องละขัดข้องแนวได๋ หรือเคืองใจอ้ายบ่เฉลย
บ่าวเหนือหรือบ่าวไทเลย น้องก็บ่เคยสายตาซอนแลน
ฮักเดียวนั้นก็คืออ้าย นั่งจนสายเฝ้ารอคอยคุณ แต่เช้ายันบ่ายเสียศูนย์ หรือว่าบุญของเฮาบ่มี
หรือว่าบุญของเฮาบ่มี
** แน่ พี่จ๋าเหลือแฮงที่หวังดีหวังฮ่วม ฟังความอ้ายเว้าโอ๊ยเลยเศร้าบ่สน
ฮักเริ่มต้นละความเก่าคราวหลัง อ้ายกะยังโทรหาบ่มียามเว้น
ทางเทียวเส้นบันใดจนเก่า ทุกค่ำแลงซอดเช้าอ้ายโทรเข้าหมั่นมา
ใจอ่อนล้าคุณพี่ไปไส ใจอ่อนล้าคุณพี่ไปไส น้ำตานางไหลซึมอยู่น้ำงึมรออ้าย อยู่น้ำงึมรออ้าย
( * , ** )
