อย่าเพิ่งสงสัย ฟังฉันก่อน อย่าเพิ่งใจร้อน เดินหนีไป แค่เพียงไม่นาน แค่อยากให้รู้ความจริงข้างใน
ที่เฉยๆ ฉันเองไม่กล้า ชักช้าเพราะมัวเขินอาย แค่สบสายตา ก็หวั่นไหวไปทั้งหัวใจ
จะเก็บเอาไว้ เธออาจไม่รู้ก็กลัวจะต้องเสียใจ จะบอกคำนั้น ฉันต้องทำเช่นไร
* ให้เป็นดอกไม้ จะเข้าใจไหม(จะดีไหม) ให้เป็นจดหมาย อาจยังไม่ซึ้งใจ ถ้างั้น ก็คงไม่ดีซักเท่าไหร่
ถ้าแต่งเป็นคำร้อง จะดีกว่าไหม บอกผ่านทำนองเธอคงจะซึ้งใจ ถ้าเป็นอย่างนั้น จะบอกเธอให้ฟัง ทั้งหัวใจ
(ฉันรักเธอ)
ที่เฉยๆ ฉันเองไม่กล้า ชักช้าเพราะมัวเขินอาย แค่สบสายตา ก็อยากจะรู้ความจริงข้างใน
จะดีกว่าไหม ถ้าเธอรู้อาจจะไม่ต้องเสียใจ ถ้าบอกคำนั้น พรุ่งนี้จะเป็นเช่นไร
ไม่อยากเสียใจ ก็บอกไป อย่ามัวรั้งรอให้เสียเวลา บอกผ่านเสียงเพลง คงไม่ยากเย็น แค่คำว่ารัก
(ถ้าไม่บอกเธอก็คงไม่รู้ ไม่แสดงออกเธอก็คงไม่เห็น ร้องเป็นเพลงคงจะไม่ยากเย็น แค่คำว่ารัก)