สิซื้อเค้กมาเป่า ซื้อเหล้ามาฉลอง มันกะมองบ่คือ ย้อนมันวนมาฮอดมื่อ มื่อที่เจ้า ถิ่มไป
โซเชียวมันแจ้งเตือนว่าหนึ่งปีที่ผ่านมา โพสต์ไว้วาหัวใจสะลาย
นอนจมน้ำตาเกือบตาย ตอนเจ้าไปจากกัน
* สามร้อยกว่าวัน แปดพันกว่าชั่วโมง ภาพเจ้ายังคง เวียนวนในหัวใจ
ทุกข์สุขคลุกเคล้า ที่เฮาร่วมใช้ ใจ บ่เคยลบ
ครบรอบวันจบ มื่อที่เฮาเลิกคบกัน เจ็บจากมื่อนั้น ผ่านมามื่อนี้ มันยังมีเยื่อใยความช้ำ
ภาพจำวันเจ็บ เหมือนเก็บไว้คอยตอกย้ำ กลับมาเหยียบซ้ำ ใจที่บอบช้ำ
ความทรงจำที่มันเลวร้าย ลบบ่ได้เลย
สิซื้อเค้กมาเป่า ซื้อเหล้ามาฉลอง มันกะมองบ่คือ เฮ็ดได้แค่เบิ่งรูปเจ้าในมือถือ เท่านั่น
ครบรอบวันจบ มื่อที่เฮาเลิกคบกัน เธอยังสำคัญ นับจากวันนั้น บ่มีวันบ่คิดถึงเธอ
ภาพจำวันเจ็บ เก็บไว้ในใจอยู่เด้อ ใจยังอยากเจอ อยากจะพบเธอ อยากให้เฮากลับมารักกัน
มันเป็นไปได้บ่ อยากให้เจ้า กลับมาฮักกัน มันสิเป็นไปได้บ่