ผู้สาวกายมาแค่ส่งสายตา กะผิดใจเขา ต้องบ่าวเกาหลี พุ่นเด้ เพิ่นเว้า ขี้ล่ายแบบเฮา เจ้าบ่เหลียวแล
สูบแต่ยาพัน ควันออกดังจนขนแตกปลาย เว้าเรื่องเฮ็ดเวียกอ้ายบ่สู้ไผ แต่เรื่องหัวใจอ้ายบ่ยอมแพ้
ที่อ้ายมักเมา กะย่อนว่าถืกผู้สาว ใจดำรังแก
แต่กี้ฮักจริงบ่ได้สัมมะแจ๋ พ้อสาวตอแหล เลยเมาคือบ้า…
* มานั่งครองแก้ว แซวผู้สาว ให้คนเว้าใส่ ฉายา “บักขี้เหล้าใหญ่” บ่แม่นง่ายๆ กว่าสิได้มา
เพื่อนร่วมเดินทาง กีตาร์ฮ้างๆ ที่ยืมเขามา กินเหล้าแกล้มกับน้ำตา วาสนาคนอาภัพแฟน
** แค่ใครคนหนึ่ง ที่มองซึ้ง ถึงข้างใน แนมเห็นความหล่อของอ้าย ยินดีมอบใจ บ่อายควงแขน
อ้ายสิเลิกเมา สิเซากินเหล้า เพื่อตำแหน่งแฟน
สิกำขวดน้อย ดึกใส่ดินแก่น เธอพร้อมเป็นแฟน อ้ายสิยอมเปลี่ยน
อ้ายสิเลิกเมา สิเซากินเหล้า เพื่อตำแหน่งแฟน
สิกำขวดน้อย ดึกใส่ดินแก่น เธอพร้อมเป็นแฟน อ้ายสิยอมเปลี่ยน