กลิ่นดอกไม้บอกฤดูกาล ลมหน้าหนาวพาฉันย้อนไป
ที่เธอนั้น โอบกอดฉัน ไว้ข้างกาย
แววตาของเธอ ช่างงดงาม จับมือฉันอยู่ แค่มีเรา
เรื่องวันนั้น เวลานั้น ที่ฉันมีเธอ
คนที่เคยกอดฉันผ่าน เรื่องราวเลวร้าย
ให้มันคอยบอกฉันว่า ชีวิตที่เคยมีเธอมีค่า
* ให้มันยังคงสวยงามอยู่เช่นเดิม แม้มันจะเหลือแค่เพียงร่องรอยจางๆ
รอยจูบเธอยังประทับลงในหัวใจ ให้ฉันยังได้ชิมรสหวานที่ทรมาน
ดั่งแผลเป็นที่ช่วยเตือนว่าครั้งหนึ่งฉันเคยพบเธอและร่ำลา
ต่อให้เริ่มใหม่ และจบด้วยน้ำตาอีกครั้ง
หากต้องย้อนไปลบทุกสิ่ง อาจไม่เข้าใจความสวยงาม
ในบาดแผล และความรัก ไม่เข้าใจ
ให้มันเป็นรอยแผลเก่า เก็บเรื่องราวเธอไว้
ให้มันคอยบอกฉันว่า ชีวิตที่เคยมีเธอมีค่า
( * )
ฉันยอม