* ต่อไห้มีทุกสิ่ง แหละทุกอย่าง มันก็ยังไม่พอสำหรับความรัก ที่มี
ความจริงมันช้ำใจ อยู่ข้างใน ไม่สามารถที่จะรับรู้ อะไรสักสิ่ง มันคืออะไรความรัก
ฉันมีทุกอย่าง แต่กลับไม่มีความรักเหมือนกับคนอื่นบ้าง
ฉันพฤติกรรมดูประหลาด ฉันมีสองคนอยู่ในหนึ่งร่าง
และก็ทำความเข้าใจว่าวัตถุที่เราเห็นไม่ได้มีเพียงหนึ่งด้าน ฉันไม่ค่อยแคร์สายตาของคนอื่นมาก
และฉันก็เป็นคนที่มันรู้สึกยาก และความรักเป็นยังไงฉันก็อยากรู้สึกบ้าง
นี่มันก็นาน ฉันไม่ได้สัมผัสกับความรัก ใช่ฉันดูดีแต่สุดท้ายก็ระเบิดมันฉันเหมือนกับประทัด
ฉัน เคย อัตคัด ฉัน เคย ดูอัปลักษณ์ แต่ว่าสุดท้ายฉันก็ผ่านมันมาได้
ใช้เวลาเพียงไม่นานหลังจากวันนั้น วันที่ฉันเสียใครคนนึง
ไป จนมันกลายเป็นความรำพึง ใจ ฉันเลยไม่กล้าจะไปดึง ใคร กลัวว่าเส้นความสัมพันธ์มันจะตึง ไป
ฉันไม่เอาไหนเป็นคนลืม ไว พาราสองเม็ดที่ฉันกลืน ไป เพื่อให้คืนนี้ฉันได้นอนหลับฝันดี
และก็เรื่องที่คิดมากจะได้ลืม ไป
เหนื่อยมันก็เหนื่อยแต่ว่าฉันก็ต้องทน อยู่ตัวเดียวเลยไม่แปลกที่ต้องจม
ฉันไร้ความหมายเหมือนอากาศเหมือนช่องลม ปัญหาร้อยแปดประการแต่ว่าฉันก็ต้องชน
ฉันใข้ชีวิตแต่ละวันเหมือนกังหัน รวมถึงเรื่องในอดีตที่ตอนนี้มันยังฝัง
ฉันพยายามบอกตัวเองว่าวันหลัง ต้องเข้มแข็งมากกว่านี้ใช้ความคิดเรารังสรรค์ ซะ
( * )
ฉันแค่อยากจะเจอใครสักคน และก็อยากรู้ว่าคนนั้นใคร
คนที่จะทำให้หัวใจฉันรน ที่เค้าสามารถที่จะทนชั้นไป
แต่ว่าตอนนี้คิอหัวใจฉันปลง บางทีเธออาจจะอยู่บนนั้นไง
ความรู้สึกหมุนอยู่ด้านในน้ำวน ปล่อยให้มันลงค่อยๆจมน้ำตาย
