เราพบกัน เพื่อรอวันลาจาก มีน้ำตาร่ำลาสุดท้าย
อีกไม่นาน คงจะพบดาวดวงใหม่ อีกไม่กี่ชั่วโมงคงเช้า
* คงมีแค่ความเหงา ที่เข้าใจเราทุกอย่าง เป็นดังเพียงลมพัดแผ่วเบา
** ความคิดถึงหลังการจากลามันทรมาน ยังฟังเพลงของเรา แม้ผ่านไปเนิ่นนาน..แล้ว
ฝนอากาศน้ำค้าง ไอดินจางจาง เหมือนวันมีเธอข้างข้าง
เสื้อของเธอน้ำหอม กล่อมเธอลงนอนหลับตา
ก็รู้ดี ไม่มีสิ่งไหนยังยืนนาน ช่อดอกไม้ที่มียังเฉา
เหมือนเวลา ที่คงลบภาพของเรา ก็ไม่รู้ อีกนานแค่ไหน
)
ทุกครั้งยังเห็นเธอ
