แสงไฟกระทบตา ดวงดาราก็พร่างพราย
มีผู้คนมากมายเขาฉลองกัน
บรรเลงเสียงดนตรี รู้ว่าใกล้จะข้ามปี
ต่างขอให้ความไม่ดีได้ผ่านพ้นไป
เห็นเขามีคู่กัน ยิ้มหัวเราะไปด้วยกัน
แต่ฉันยังคงเหมือนเดิม เหมือนกับทุกปี
ไม่มีใครสนใจ คงต้องเหงามันเรื่อยไป
ไม่รู้ว่าอีกเมื่อไรจะมีอย่างเขา
ปลอบใจฉันเองว่าไม่มีใคร มันก็ดีนะ
แค่อาจไม่มี อะไรอะไร แบบแค่นี้เอง
แค่ไม่มีใครให้คิดถึง ไม่มีใครให้ตามง้อ
แค่ไม่มีใครให้นั่งรอ ไม่มีใครให้กวนใจ
แค่ไม่มีใครให้บอกรัก แค่ไม่มีที่พักเมื่อท้อใจ
สถานการ์ณที่ต้องข่มใจ แค่ต้องทนไว้ให้มันผ่านไปอีกปี
เหงาๆ มันทุกปี เหมือนว่าฟ้าคงเห็นดี
เลยให้ฉันไม่มีใครจะมารัก
ถ้าขอได้สักที ขอได้ไหมให้สักปี
มีบางคนเข้ามาให้ได้ควงแขน
ปลอบใจฉันเองว่าไม่มีใคร มันก็ดีนะ
แค่อาจไม่มี อะไรอะไร แบบแค่นี้เอง
แค่ไม่มีใครให้คิดถึง ไม่มีใครให้ตามง้อ
แค่ไม่มีใครให้นั่งรอ ไม่มีใครให้กวนใจ
แค่ไม่มีใครให้บอกรัก แค่ไม่มีที่พักเมื่อท้อใจ
สถานการ์ณที่ต้องข่มใจ แค่ต้องทนไว้ให้มันผ่านไปอีกปี
แค่ไม่มีใครให้คิดถึง ไม่มีใครให้ตามง้อ
แค่ไม่มีใครให้นั่งรอ ไม่มีใครให้กวนใจ
แค่ไม่มีใครให้บอกรัก แค่ไม่มีที่พักเมื่อท้อใจ
สถานการ์ณที่ต้องข่มใจ แค่ต้องทนไว้ให้มันผ่านไปอีกปี
แค่ไม่มีใครให้คิดถึง ไม่มีใครให้ตามง้อ
แค่ไม่มีใครให้นั่งรอ ไม่มีใครให้กวนใจ
แค่ไม่มีใครให้บอกรัก แค่ไม่มีที่พักเมื่อท้อใจ
สถานการ์ณที่ต้องข่มใจ บอกตัวเองไว้ก็แค่โสด ไปอีกปี
