มองไปบนผ้าม่าน แดดโดนน้อยๆ เธอกำลังพูดว่า
ให้เดินมา หยิบโพรารอยด์ถ่ายมาที่ฉันให้ที สตูดิโอกับกาแฟที่วางพอดี
* ฉันพูดว่า พยายามตื่นตอนเช้าให้เธอได้ ทุกเวลา ยังทำตัวเป็นลูกน้องเพื่อเข้าใกล้
รักเธอมาก ไม่งอแงไม่ทะเลาะให้เธอได้ ฉันชอบมาก เป็นคนเดียวที่เธอฟ้องให้ฟังตลอด
ฉันมารอเธอได้ หากเธอนั้นช้า เลยเดินดูเสื้อผ้า
นึกถึงเธอ หากเธอมาลองใส่ดูก็คงพอดี ก็เลยเอาไปฝากเธอเมื่อเจอทันที
( * )
