* เกือบลืมเธอได้แล้ว กำลังจะลืมได้สักที แต่ทำไมยิ่งเดินห่างหนี ยิ่งทำให้เจอกันในทุกที
เกือบลืมเธอได้แล้ว แต่ก็ยังไม่ได้สักที พยายามจะเดินหลบหนี ยิ่งทำให้เจอกันในทุกที
ต้องกลับไปเริ่มเดินใหม่ Move on ใหม่ ลืมเรื่องราวของเรา
ต้องอยู่กับบ้องไม้ไผ่ นั่งเผาไฟ เปิดโหมดโลกสีเทา
และเธอก็คงไม่เคยจะสนใจ ไม่ว่าอยู่หรือฉันตาย
มันกลายเป็นฉันที่เธอทิ้งไป มันกลายเป็นเขาที่เธอให้ใจไป
เธอไปกับเขา ส่วนฉันนั้งเหงากับเพลง เธอคงมองว่าแค่นี้เอง ก็เธอไม่ใช่คนโดนทิ้งไป
ส่วนคนที่โดนอย่างฉัน ต้องใช้เวลารักษาแผลใจ ที่เธอทำไว้มันถูกทำร้าย อีกครั้งเมื่อเจอกับเธอ
( * )
ยิ่งลืมยิ่งจำ ยิ่งจำยิ่งเจ็บ ยิ่งหลบยิ่งเจอ
ยิ่งเจอยิ่งคิดถึงวันที่เราเคยอยู่ด้วยกัน มีเธอและฉันอยู่ในทุกวัน
ทุกความทรงจำมันคืนย้อนมา เหมือนกาลเวลามันเดินย้อนไป
เหมือนว่าฉันโตแล้วคืนย้อนวัย เธอทำให้ฉันต้องเมาย้อมใจไปอีกนาน
เดินข้างกัน ฉันเห็นเธอเดินข้างมัน เคยมีเธอเดินข้างฉัน เราเคยอยู่เคียงข้างกัน
คิดถึงชิบหาย แต่เธอคงไม่ได้ยิน นกคงไม่ได้บิน ถ้าหากว่าปีกมันโดนทำร้าย
สัญญาวันนั้น รักกันจนชีพมลาย หัวใจพี่แทบสลาย มันถูกทำร้ายเมื่อเจอกับเธอ
( * )