นานแสนนานที่เราไม่ได้เจอกัน
คิดถึงอ้อมกอดนั้น เวลาที่เหงาเดียวดาย
อยู่ทางนั้นเธอเป็นอย่างไร คิดถึงกันบ้างหรือเปล่า
คนทางนี้ยังรอข่าวคราว อย่าหายเงียบไปได้ไหม
อยากเจอหน้าเธอ ก็ต้องอดทนไว้
รอวันที่ได้อยู่ใกล้ๆ คิดถึงแค่ไหนทำได้ก็แค่โทรหา
ไม่เหนื่อยหรอกที่รอ แค่ท้อเวลาคิดถึง
อยากได้ยินถ้อยคำนึง เธอก็คิดถึงฉันอยู่เหมือนกัน
อยู่ห่างกันอย่างนี้ รู้ไหมว่าคนทางนี้มันเเทบขาดใจ
มันทรมานรู้ไหม ต้องอดทนกลั้นน้ำตาเอาไว้ เวลาคิดถึง
อยากเจอหน้าเธอ ก็ต้องอดทนไว้
รอวันที่ได้อยู่ใกล้ๆ คิดถึงแค่ไหนทำได้ก็แค่โทรหา
ไม่เหนื่อยหรอกที่รอ แค่ท้อเวลาคิดถึง
อยากได้ยินถ้อยคำนึง เธอก็คิดถึงฉันอยู่เหมือนกัน
อยู่ห่างกันอย่างนี้ รู้ไหมว่าคนทางนี้มันเเทบขาดใจ
มันทรมานรู้ไหม ต้องอดทนกลั้นน้ำตาเอาไว้ เวลาคิดถึง
ไม่เหนื่อยหรอกที่รอ แค่ท้อเวลาคิดถึง
อยากได้ยินถ้อยคำนึง เธอก็คิดถึงฉันอยู่เหมือนกัน
อยู่ห่างกันอย่างนี้ รู้ไหมว่าคนทางนี้มันเเทบขาดใจ
มันทรมานรู้ไหม ต้องอดทนกลั้นน้ำตาเอาไว้ เวลาคิดถึง
ไม่เหนื่อยหรอกที่รอ อย่าท้อเวลาคิดถึง
อยากจะพูดสักคำหนึ่ง ฉันก็คิดถึงเธออยู่เหมือนกัน
อยู่ห่างกันอย่างนี้ รู้ไหมว่าคนทางนี้ก็เเทบขาดใจ
ทนรออีกหน่อยได้ไหม ไม่นานจะรีบกลับไปให้หายคิดถึง
อยากให้เธอรู้เอาไว้ ที่อยู่ๆ น้ำตามันไหล เพราะว่าคิดถึง