สายลมพัดต้อง ลอดป่องสังกะสี
มาซูนกาย บักอ้าย
คิดฮอดเจ้าเด้หัวใจ คิดยามใด๋
ปานวาสิตายลงกับหม่อง
เจ้าไปอยู่ใส ไปอยู่ใสน้อ
สบายดีบ่ ลืมปลาข่อกั้งอ้ายไป่หนอ
ฮู้บ่อ้ายรอ อ้ายยังรออยู่คือเก่า
ปีกลายมีเจ้าอยู่ไกล้มานั่งเคียง
ปีนี้อ้ายนอนกอดเขียงสูบซาจนวาขุมตาแดง
ปีกลายเหล้าขาวเจ้าเป็นคนแบ่ง
ปีนี้เจ้าหนีไปกินเหล้าแดงไปหามีแฮงอยู่ทางใหม่
เถียงนาน้อยเจ้าบอกว่าเสี่ยนมันหลาย
ข้าวจี่ทาไข่เจ้าหย่ำบ่ได้มันเจ็บแข่ว
เจ้าเบื่อปิ้งปลาเบื่อจี่อีปูเบื่อจ้ำแจ่ว
เบื่อกองเฟียงแล้วเจ้าบอกว่ามันคันคาย
รีสอร์ดมันห้องใหญ่ผ้าห่มกะใหม่
อีกทั้งว่าเตียงยังนุ่ม สุค่ำสุคืนคือสิพากันกินแต่จิ้มจุ่ม
ห้าทุ่มหกทุ่มเฮ็ดหยั๋งคือบ่พากันนอน เด้นางเด้
เย เย เย เย เย้
เย เย เย เย เย เย เย เย เย เย เย้
เย เย เย เย เย เย เย เย เย เย เย้
เย เย เย เย เย เย เย เย้
เจ้าไปอยู่ใส ไปอยู่ใสน้อ
สบายดีบ่ ลืมปลาข่อกั้งอ้ายไป่หนอ
ฮู้บ่อ้ายรอ อ้ายยังรออยู่คือเก่า
ปีกลายมีเจ้าอยู่ไกล้มานั่งเคียง
ปีนี้อ้ายนอนกอดเขียงสูบซาจนวาขุมตาแดง
ปีกลายเหล้าขาวเจ้าเป็นคนแบ่ง
ปีนี้เจ้าหนีไปกินเหล้าแดงไปหามีแฮงอยู่ทางใหม่
เถียงนาน้อยเจ้าบอกว่าเสี่ยนมันหลาย
ข้าวจี่ทาไข่เจ้าหย่ำบ่ได้มันเจ็บแข่ว
เจ้าเบื่อปิ้งปลาเบื่อจี่อีปูเบื่อจ้ำแจ่ว
เบื่อกองเฟียงแล้วเจ้าบอกว่ามันคันคาย
ปีกลายมีเจ้าอยู่ไกล้มานั่งเคียง
ปีนี้อ้ายนอนกอดเขียงสูบซาจนวาขุมตาแดง
ปีกลายเหล้าขาวเจ้าเป็นคนแบ่ง
ปีนี้เจ้าหนีไปกินเหล้าแดงไปหามีแฮงอยู่ทางใหม่
เถียงนาน้อยเจ้าบอกว่าเสี่ยนมันหลาย
ข้าวจี่ทาไข่เจ้าหย่ำบ่ได้มันเจ็บแข่ว
เจ้าเบื่อปิ้งปลาเบื่อจี่อีปูเบื่อจ้ำแจ่ว
เบื่อกองเฟียงแล้วเจ้าบอกว่ามันคันคาย
สูบซาจนตาแดง คำแพงกะบ่กลับมา