เนื้อเพลง ภาพถ่ายวันวาน(1920) PURPEECH
เรื่องราวแห่งความรัก ครั้งหนึ่ง ที่เปื้อนด้วยรอยยิ้มและมีน้ำตาให้กับมัน
หากเปรียบดั่งดวงดาว คงสวยงาม ประดับประดาด้วยเรื่องราวที่คิดถึง
หากเปรียบดั่งฤดูกาล ที่เหงาใจ เธอคือลมที่ฉันคิดถึงในหน้าร้อน
ไออุ่นในทุกคราที่ฉันเคยได้วอนขอ ในวันที่ฝนพรำนั้นทำให้ฉันเปียกปอน
* ได้โปรดเถอะให้ฉันหนีไป จากตรงนี้ จากความทรงจำเเสนดีที่ฉันยังคงเก็บเอาไว้
ได้โปรดเถอะให้ฉันหายไป กับเวลา
** เพราะเธอยังอยู่ตรงนี้ ที่เดิมไม่เคยลาจาก เป็นดอกไม้ที่งดงามผู้แสนพรางพราว
ที่ยังคอยอยู่ในดาว มืดดำที่ดูว่างเปล่า ยังมีฉันคอยดูแล (ไม่เคยเลือนจางหาย)
เรื่องราวแห่งความรัก ครั้งใด ที่ถูกซ่อนเก็บไว้แม้วันเวลาได้ผ่านมา
ภาพถ่ายในวันวาน ถูกขีดเขียนด้วยปากกาฝัน ว่าจะมีกันเเละกันอยู่ตรงนี้ตลอดไป
หากเปรียบดั่งฤดูกาล ที่เปลี่ยนผัน เธอยังคงเป็นลมที่ฉันคิดถึงในหน้าร้อน
ไออุ่นในทุกคราที่ฉันเคยได้วอนขอ และเธอเปรียบดั่งฝนพรำที่ทำให้ฉันเปียกปอน
( * , ** )
อยากพบเธออีกครั้ง
เพราะทุกความรักใดๆ ที่เคยมีกันจะงดงามและตรึงติดใจ
พร้อมทิ้งรอยน้ำตา ความสุข ซ่อนเก็บไว้ ผ่านเรื่องราว ที่เราเคย
โอบกอดกันเต้นรำใต้เเสงดาว พราวซิบบอกรักกันด้วยเสียงเพลง
บทกวีแห่งรักที่เราได้เขียนเอง ซ่อนเก็บไว้ให้เป็นดั่งวันวาน
