แม่งโคตรเช็ง แต่ละวันได้แต่กินแล้วก็นอน
กินแล้วก็นอน ออนไลน์ก็ไม่เข้าใจ เลยสักคำ
ไม่ ไม่เอา พูดแล้วเช็ง อยาก..อยากจะพอ
ขอนอนต่ออีกหน่อยละกัน
อยากดูไปหนัง ฟังเพลงที่ริมชายหาด
นั่งมอง สาวๆ หนุ่มๆ นั่งคุยกันที่ริมหาด
ที่คิดมันก็ไม่ผิด แต่คิดมันก็หมดสิทธิ์
เพราะว่านี่มัน เป็นยุคของโควิด
รักเรานั้นต้องหยุดพัก เอาไว้
โธ่ที่รัก อย่าคิดผิด มีแค่เธอ
ฉันให้เธอ ทั้งหัวใจทุกๆ สิ่ง
ก็แค่ยังไม่มีสิทธ์ที่ได้พบกับเธอ
เจอะ เจอะ เจอะ จิตนาการ ว่าขึ้นชิงช้าสวรรค์
เอาปืนยิงตุ๊กตา เปิดหนังฟังเพลงดูดาว กับเธอ กับเธอ
แค่เธอในวิมารที่มีแค่เราสอง ด้วยกันไม่มัวหมอง
แต่ว่าในตอนนี้มันไปไหนไม่ได้เลย
อยากเจอเธอที่รักกันเหมือนๆ เคย
กลางทุ่งนาและควันจาง โอ้ทรามเชยที่รักเธอมองตา
แล้วเราค่อยๆ ขยับ ท่ามกลางแสงไฟกระจ่าง
แต่ต้องกลับตอนนี้ เธอฉีดวัคซีนรึยัง.อ้าว
รักเรานั้นต้องหยุดพัก เอาไว้
โธ่ที่รัก อย่าคิดผิด มีแค่เธอ
ฉันให้เธอ ทั้งหัวใจทุกๆ สิ่ง
ก็แค่ยังไม่มีสิทธ์ที่ได้พบกับเธอ
แค่อยากจะชิลล์นั่งริมหาดทราย ท้องฟ้าเปล่งประกาย
กับรอยยิ้มที่สวยงาม และแสงดาวที่วับวาว
แต่ทำได้เพียงแค่นอนกอดหมอนอยู่ในห้องที่ไม่มีเธอ ที่ไม่มีเธอ
อ้วนเป็นหมูตอน นอนกันทั้ง
วันหวานใจก็ไม่ได้เจอ
เธออย่าเพิ่งไปไหนไกล เพราะ
ตอนนี้แทบไม่ได้เจอฉันแทบจะกลายเป็นบ้า
เพราะฉันคิดถึงเธอมาก
ถ้าฉันได้ขอพร อยากนอนกอดเธอบนยอดดอย
ออกจากเมืองศิวิไลซ์ไปดูหมอกขาวและล่องลอย
เพราะว่ารักเธอคนเดียว
อย่าเหลียวไปมองใคร
รัก ที่ให้ไป แต่ตอนนี้
รักเรานั้นต้องหยุดพัก เอาไว้
โธ่ที่รัก อย่าคิดผิด มีแค่เธอ
ฉันให้เธอ ทั้งหัวใจทุกๆ สิ่ง
ก็แค่ยังไม่มีสิทธ์ที่ได้พบกับเธอ