เดือนสิบเอ็ดหัวลมต้อง ฮอดเดือนสิบสองหัวลมอ่วยพัดคืน
เสียงลมพัดใบข้าว คิดฮอดแต่อ้ายบ่หลับบ่นอนหลายคืน
ได้ข่าวว่าคนไกลใจท้อ อิแม่อิพ่อจ่มหาทุกเช้ายามตื่น
ผู้คนพลัดถิ่นเขากลับมาบ้านกันวื้นวื้น ลมหนาวหวนคืน แล้วอ้ายยังบ่ซอดมา
ลมหนาวหวนคืน แล้วอ้ายยังบ่ซอดมา
กรุงเทพฯ ตอนนี้เขาว่าลำบากแฮง ผู้คนขายแรง ตกงานกันหลายพันหมื่น
ไปหม่องใด๋ กะได้ยินเสียงสะอื้น เบิ่งข่าวแล้วใจหาย กะได้แต่คอยคอยถ่า
คืนมาตั้งหลัก มาพักใจอยู่บ้านเฮาบ่ มาเกี่ยวข้าวดอมาอยู่บ้านเฮาพร้อมหน้า
เสียงปี่ลำข้าวสิเป่าเอิ้นอ้ายคืนมา สวรรค์ลืมตา เด้อจังไปหาสู้ใหม่
ให้สวรรค์ลืมตา เด้อจังไปหาสู้ใหม่
เดือนสิบเอ็ดหัวลมต้อง ฮอดเดือนสิบสองหัวลมอ่วยแล้วใจหาย
บ่เห็นคนไกลส่งข่าวคืนถิ่น จั๊กอยู่ จั๊กกินจังใด๋ น้อส่างเป็นไป
อย่ากลับคืนคอนเมื่อตอนที่มันสาย สิ่งที่พ่อแม่อยากได้คืออ้ายเด้อ บ่แม่นเงินทอง
