สายไปแล้ววันวาน ไม่ย้อนคืนมา
เหลือเพียงหยดน้ำตา ที่ไหลริน
หาหม้ายแล้วเสียงบ่น ที่เคยชิน
คนหุงข้าวให้กิน หาหม้าย
ไม่มีคนถามว่า เหนื่อยหม้ายพี่
ไม่มีคนเซ้าซี้ คอยกวนใจ
ไม่มีคนคอยตักข้าวแกงให้
ไม่มีใครหันแล เวลาเมา
หยุดเหล้าได้ก็สายเสียแล้ว
หยุดเล่นได้มันสายเสียแล้ว
น้องไม่อยู่แล้วพี่ จะรักใคร
นั่งทบทวนตัวเอง แล้วร้องไห้
บางครั้งก็สายเกินไปที่จะพูด
บางครั้งก็สายเกินไปที่จะแก้ไข
ไม่มีคนถามว่า เหนื่อยหม้ายพี่
ไม่มีคนเซ้าซี้ คอยกวนใจ
ไม่มีคนคอยตักข้าวแกงให้
ไม่มีใครหันแล เวลาเมา
หยุดเหล้าได้ก็สายเสียแล้ว
หยุดเล่นได้มันสายเสียแล้ว
น้องไม่อยู่แล้วพี่ จะรักใคร
นั่งทบทวนตัวเอง ยังเสียดาย
หยุดเหล้าได้ก็สายเสียแล้ว
หยุดเล่นได้มันสายเสียแล้ว
น้องไม่อยู่แล้วพี่ จะรักใคร
นั่งทบทวนตัวเอง แล้วร้องไห้