ไม่อยากเป็นคนอารมณ์อ่อนไหว
ที่ไปรักใครง่ายดายเหลือเกิน
ที่ไปรักเธอไม่ทันจะรู้ตัว
ส่วนหนึ่งในใจของฉันก็กลัว
บอกกับหัวใจตัวเองทุกที
บอกมันทุกวันให้มันหยุดรักเธอ
รักแล้วก็ช้ำเปล่าๆ
ฉันรู้และพอเข้าใจ
เตือนตัวเองเอาไว้ห้ามตัวเองเอาไว้
ไม่ให้แสดงออกมา
อยู่ใกล้กันยิ่งหวั่นไหว
ห้ามใจตัวเองไม่ได้เลย
สั่งหัวใจให้เมินเฉย
ไม่รู้ต้องทำยังไง
ใกล้เธอทำไมทุกครั้งในมันสั่นๆ
จิตใจของฉันนั้นวุ่นวาย
ตัวของฉันควบคุมไม่ได้
เมื่อสุดท้ายหัวใจมันรักเธอ
ไม่ว่าจะพยายามแต่ไหน
แต่ก็ไม่ลืมเธอไปสักที
ตราบใดที่ฉันยังคงต้องหายใจ
จะหลอกตัวเองได้นานแค่ไหน
ว่าตัวฉันไม่มีใจให้เธอ
ว่าตัวฉันไม่เป็นไรไม่เสียใจ
รักแล้วก็ช้ำเปล่าๆ
ฉันรู้และพอเข้าใจ
เตือนตัวเองเอาไว้ห้ามตัวเองเอาไว้
ไม่ให้แสดงออกมา
อยู่ใกล้กันยิ่งหวั่นไหว
ห้ามใจตัวเองไม่ได้เลย
สั่งหัวใจให้เมินเฉย
ไม่รู้ต้องทำยังไง
ใกล้เธอทำไมทุกครั้งในมันสั่นๆ
จิตใจของฉันนั้นวุ่นวาย
ตัวของฉันควบคุมไม่ได้
เมื่อสุดท้ายหัวใจมันรักเธอ
อยู่ใกล้กันยิ่งหวั่นไหว
ห้ามใจตัวเองไม่ได้เลย
สั่งหัวใจให้เมินเฉย
ไม่รู้ต้องทำยังไง
ใกล้เธอทำไมทุกครั้งในมันสั่นๆ
จิตใจของฉันนั้นวุ่นวาย
ตัวของฉันควบคุมไม่ได้
เมื่อสุดท้าย หัวใจมันรักเธอ