ช้ำแล้วก็ช้ำมันเข้าไป ใจจะขาดแล้ว แล้วก็ไม่เหลือใคร
ซ้ำแล้วก็ซ้ำมันอยู่ร่ำไป ไม่มีวันใด ที่จะไม่เสียใจ
ดั่งพายุที่ถาโถมมาที่หาดทราย คล้ายรักร้ายๆที่เวียนวนเข้ามา
วันคืนที่จมอยู่กับน้ำตา เมื่อไรจะผ่านพ้น ยังไม่รู้เลย
* ได้แต่หวัง สัก วัน ฉันจะเดินข้ามมันไป ไม่ทุกข์ทรมาน
ได้แต่หวัง สัก คน ที่เขาพร้อมช่วยเยียวยา ใจที่ล้ามานาน
เผื่อจะเจอสักคนที่จะไม่จากกัน สักวันนึง
ช้ำแล้วก็ช้ำไม่เป็นไร ใจจะยอมรับ แม้มันต้องเสียใจ
ซ้ำแล้วก็ซ้ำฉันจะเข้าใจ อยู่กับความจริง คิดว่าไม่ถึงตาย
ให้พายุที่ถาโถมมาที่หาดทราย พัดรักร้ายๆให้พ้นไปสักที
รอคอยคืนวันที่มันแสนดี แค่เพียงยังไม่รู้ รอถึงเมื่อไร
( * )
คนที่รัก ฉัน จริง หรือฉันขอมากเกินไป หรือเขาไม่มีจริง
( * )