สุด สุดทางหรือยัง พังพอหรือยัง
ขัง เธอถูกขังไว้ใช่ไหม เธอถูกขังไว้ข้างใน อยู่ในหัวใจ ของผู้คน
ทน เธอเจ็บล้นหัวใจ หนาวเสียดแทงกายแค่ไหน ที่ต้องทุกข์ ทน และทรมาน
* ก็ทนเจ็บล้นหัวใจ อึดอัดมากแค่ไหน ทนเอาไว้อยู่ข้างใน ทนเอาไว้ในใจตน
ก็ทนเจ็บล้นหัวใจ อึดอัดมากแค่ไหน ทนเอาไว้อยู่ข้างใน เก็บมันไว้ในใจ
ฉัน ที่ไม่กล้าวิ่งชน ได้แต่มองผ่านผู้คน มีแต่ความทุกข์ทน ไร้เรี่ยวแรง
กำลังถูกเผา อยู่ในเงาของเรา เก็บกดความโง่เขลา อยู่กับซากน้ำตา ของเราเอง
( * )
ทรมาน ทรมาน อยู่ในห้วงเวลาแห่งความซ้ำ พอหรือยัง พอหรือยัง เมื่อไหร่จะจางหายไป
ทรมาน ทรมาน อยู่ในห้วงเวลาแห่งความซ้ำ พอหรือยัง พอหรือยัง เมื่อไหร่จะจางหายไป
สุดพอยัง เจ็บพอยัง โกรธพอยัง ที่จะลุกขึ้นไป มึงสุดพอยัง มึงเจ็บพอยัง มึงโกรธพอยัง ที่จะลุกขึ้นยืน
สุดทางพัง ได้เวลา แล้วหรือยัง ที่มึงนั้นต้องกล้าออกไป มึงสุดพอยัง มึงเจ็บพอยัง มึงโกรธพอยัง
ที่จะลุกขึ้นยืน สุดทางพัง ได้เวลา แล้วหรือยัง ที่มึงจะลุย จะสู้
จะพร้อมทำลายล้างบางพวกมันให้สิ้นไป ไปจัดการ มารจังไร ไม่มีใครต้องวอดวาย
เมื่อปีศาจถูกทำลาย
