ทุกเช้าวันอาทิตย์ ที่มีเธออยู่ข้างกายอย่างนี้
ได้ดื่มกาแฟ ที่เธอเตรียมไว้สำหรับสองเรา เธอรู้ไหม สำหรับฉันมันช่างพิเศษ
สายตาของเธอ ช่างดูอ่อนโยนเมื่อยามเธอใกล้
ฉันเผลอมองจนเคลิ้ม จนลืมว่าเธอพูดเรื่องอะไรกับฉัน แต่ตอนนี้
* เธอบอกต้องไปแล้ว เพราะว่าเขานั้นรอเธออยู่ เธอบอกเธอจะคิดถึง แล้วจะรีบกลับมา
เกลียดตัวเองที่ยอมทนอยู่อย่างนี้
** ถ้า เธอเลือกเขาก็บอกมา อย่าทำให้มันเสียเวลา ทำเหมือนฉันไม่มีค่า อย่างนี้เลย
ปล่อยมือให้ฉันไปเถอะเธอ เพราะเธอก็น่าจะรู้ดี ว่ายังไง เธอก็เลือกเขา
ไม่ได้จะรั้งเธอ เพียงอยากจะขอพูดให้เข้าใจ
แต่สุดท้าย ก็ดันแพ้ ให้กับคำ ที่เธอใช้ เพื่อให้ฉัน ยังอยู่ตรงนี้
*** ฉันก็พยายามรอแล้ว กับคำสัญญาเหล่านั้น แต่เธอยังรักเขา แล้วฉันมีค่าแค่ไหนสำหรับเธอ
ฉันเหนื่อยจนเกินพอแล้ว เลือกมาเลยได้ไหม ถ้าเธอเลือกไม่ได้ ช่วยทิ้งฉันไปเถอะเธอ