เจ็บจักเถื่อแล้วหล่า จำจักเถื่อแหน่เถาะ อย่าให้เขาเอาเฮาไปเป็นของเล่นเด้อ..
บ่คิดเลยว่าเจ้าสิเป็นคนแบบนี้ เป็นเพราะอ้ายมันยังบ่ดีหรือว่าจังได๋
จากที่เคยเว้าจาตอนนี้กะเริ่มห่างหาย มามื้อนี้เจ้าเอาผู้ได๋มาย้ำยี
มันเจ็บคักอิหลีตอนนี้เริ่มบ่ไหว มันอึดอัดในจนเว้าบฮู้เรื่อง
มันอยากเคืองเจ้าอยู่เบิ่งเจ้าเฮ็ดกับอ้าย มันอยากอายเพราะหมู่มันล้ออยู่สูมื้อ
* ต่อให้ดี สำได๋..ต่อให้ตายกะบ่ได้ใจเจ้าดอก
คนที่ได้กอด...คงเป็นเขา คนที่เหงานั่งกินน้ำตากะคืออ้าย....
** หน้าอ้ายหงอยคือหมา มื้อที่เจ้าบอกว่า.. บ่ได้คึดอีหยังนำอ้ายจักหน่อยเด้หล่า..
กะโตเฮามันปึก ที่ไปคึดนำเขา.. แล้วสุดท้ายกะเซาฮ้องไห้ฟูมฟายคือเด็กน้อย
เจ็บจักเถื่อแล้วหล่า จำจักเถื่อแหน่เถาะ อย่าให้เขาเอาเฮาไปเป็นของเล่นเด้อ..
( * , ** )
