ฉันเดินทางนี้มาก่อนแล้ว แต่มันก็เหมือนเคย สุดท้ายก็ว่างเปล่า โอ๊ยยยยย
* ตีรันฟันแทงกูเคยแล้ว ที่มึงเคยทำกูเคยแล้ว ที่เจ๋งกว่ามึงก็เคยทำ ไอ้เรื่องเลว ๆ เรื่องระยำ
กูทำมาก่อน โอ๊ยยยยย
ทำตัวเองให้เดือดร้อน คนมองพ่อแม่ไม่สั่งสอน ท่านสอนแต่กูไม่เคยจำ ผิดหวังในสิ่งที่กูทำ
ในทุก ๆ ตอน โอ๊ยยยยย สุดท้ายก็ว่างเปล่า
มันก็แค่เรื่องราว
เริ่มจากคมมีด แล้วก็กระสุน เพราะว่ากูรีบ กูอยากจะนอนหลุม
กูไม่เคยกลัว แม้จะโดนรุม ถึงอริแม่งดัก โจทก์แม่งก็รอซุ่ม
กูไม่สนใจ แม่กูนอนกลุ้ม เพื่อคำว่าจ่าฝูง กูคิดว่าเนี่ยคุ้ม
จะโดนอุ้ม 4 ทุ่ม 5 ทุ่ม กูจะตีมึงอย่ายุ่ง
มึงเก่งไม่ใช่อ๋อ! มึงเจ๋งไม่ใช่อ๋อ! พอเสียงปืนดัง พวกมึงแม่งเสือกเหวอ
ปัง ปัง ปัง! มึงยังตีกันอีกหรอ? คิดหน่อยเหอะพ่อหนุ่ม อย่าเสร่อทำเป็นเจ๋อ
หากแม่มึงนอนป่วย พ่อมึงนอนเอ๋อ มึงอาจจะเห็นค่าชีวิตไอ้เพื่อนเออ
เผอเรอมัวเมาคำเดียวถ้าเพื่อนเออ แล้วมึงจะเสียใจ การกระทำไอ้เพื่อนเกลอ
( * )
(สมัยกูละอ่อน กูทำมาก่อน กูเคยทำมาก่อน กูระยำมาก่อน โดนสกรัมมาก่อน ตกระกำมาก่อน
กูลำบากมาก่อนไอ้สัตว์
ในทุก ๆ ตอน มันไม่ใช่ละคร แล้วชีวิตของมึง มันต้องตกตะกอน ก่อนพรุ่งนี้จะสาย
จนเกิดฆาตกรรม กลายเป็นฆาตกร โว้ย! )
หากเอ็งคิดว่านี่คือศักดิ์ศรี สิ่งเหล่านี้มันไม่มีความหมาย
อยากให้คิดทบทวนดูก่อน อย่าเลยน้องพี่ลองมาแล้ว
หากเอ็งคิดว่านี่คือศักดิ์ศรี สิ่งเหล่านี้มันไม่มีความหมาย
อยากให้คิดทบทวนดูก่อน อย่าเลยน้องพี่เดินมาก่อน
อย่าลองดีกว่า อย่าลองดีกว่า โอ๊ยย อย่ามาลองดี
อย่าลองดีกว่า อย่าลองดีกว่า โอ๊ยย อย่ามาลองดี
(สมัยกูละอ่อน กูทำมาก่อน กูเคยทำมาก่อน กูระยำมาก่อน
โดนสกรัมมาก่อน ตกระกำมาก่อน กูลำบากมาก่อน กูลำบากมาก่อน
เพราะในทุก ๆ ตอน มันไม่ใช่ละคร แล้วชีวิตของมึง มันต้องตกตะกอน
ก่อนพรุ่งนี้จะสาย จนเกิดฆาตกรรม กลายเป็นฆาตกร กลายเป็นฆาตกร)
อย่าเลยน้องพี่เดินมาก่อน อย่าลองดีกว่า