* ผ่านมานานตั้งครึ่งปี เคยมีเธออยู่ข้างๆกัน ความรู้สึกฉันพึ่งดีจากที่คิดถึงเธอข้ามวัน
จากตรงนี้ได้ยินหรือป่าว เธอเป็นคนที่ดีที่สุด
ถึงแม้ตอนนี้เธออยู่ไกลไปถึงต่างแดน ภาวนาให้ความโชคดีไม่เคยห่างแก
ใครจะว่าอะไรก็จำเอาไว้ว่าอย่าแคร์ ถ้าไม่มีเธอความหมายของรักฉันคงไม่อาจแปล
ฉันคงไม่อาจ Plan ให้เธอกลับมาในชีวิตได้
เพราะเมื่อเวลาผ่านไปชะตาก็พาเราแยกจากกันคนละทิศใช่
เก็บไว้เพียงแค่ความทรงจำที่เราเคยทิ้งให้ และมันก็คงไม่มีเปอร์เซนต์จะกลับไปเป็นคนที่ชิดใกล้
แค่ยังคิดได้ว่าฉันคงไม่เหมาะสม ทำได้เพียงแค่สละสิทธิ์ให้คิวถัดไปที่ต่อผม
เธอหมดใจรักกันต่อไปไม่ไหวทำไมไม่บอกผม รสชาติความรักที่ฉันเคยมองว่าหวานดันออกขม
วันนี้ผมอยู่ได้แต่ก็ยังคิดถึงมาก และเมื่อเรายิ่งไกลคงส่งไปให้ถึงยาก
คิดถึงมือที่เคยจับคิดถึงเสียงคิดถึงภาพ เลยฝากดวงดาวในคืนนี้ไปบอกคิดถึงคุณถึงบ้าน
( * )
เธอคงอยู่ดีไม่มีอะไรไปกวนใจ ผมยังเป็นคนเดิมไม่กลัวใคร
แค่กลับมาคืนสัญญาที่ว่าจะอยู่จนตัวตาย พอตอนนี้ก็คงรู้เหตุผลที่ผมสมควรไป
เมื่อรู้ว่าฉันไม่ใช่คนที่เธอเลือก และก็คงจะเกินเอื้อม ที่จะคว้าเธอกลับคืนมา
ไม่ยอมออกไปเจอโลกไม่ได้ออกไปเจอเพื่อน ฉันแทบจะไม่อยากลืมตา
ก่อนจะผ่านคืนวันไปเป็นเดือน ฉันกลัวจะจำอะไรไม่ได้เลยเขียนเอาไว้เป็นเพลงเตือน
เมื่อรู้สึกว่าใช้น้ำตาตัวเองเปลือง หยิบบทเรียนที่เธอได้ให้ไว้มาเป็นเรือ
ส่งเธอขึ้นสถานีก่อนจะจากลา ภาพที่เธอไปฉันคงทนดูต่อไม่ได้มันบาดตา
เฝ้ารอข้อความมาเป็นสัปดาห์ ฉันยืนรอมา 4 ปีที่หวังว่าเธอจะกลับมา
( * )
