ผ่านมาก็นานแล้ว จบไปก็นานแล้วที่เธอไม่อยู่ และฉันเองก็รู้ เมื่อวานได้พ้นผ่าน ผ่านและพ้นไป
ยังคงใช้ชีวิตบอกตัวเองซ้ำ ๆ ว่าไม่เป็นไร ฉันสบายดี ฉันไม่เป็นไร
และมันก็คงมีบางวันที่คิดย้อนไป ขุดเรื่องเดิม ๆ ขึ้นมาซ้ำ ๆ
ใจที่เคยว่าแข็งแรงพอกลับเสียน้ำตาอีกครั้ง
* ธรรมดาที่ฉันร้องไห้เวลาฉันเสียใจ ธรรมดาเมื่อเสียใจแล้วน้ำตามันไหล
ธรรมดาเมื่อรักใคร แล้วตัวเขามาทิ้งไป น้ำตามันจะไหลออกมาเพื่อปลอบโยนหัวใจ
ธรรมดาที่รักมากไปแล้วมันต้องผิดหวัง ฉันก็คงไม่ฝืนที่จะดึงหรือว่าฉุดรั้ง
อาจจะมีวันเหงาใจ อยู่คนเดียวในบางครั้ง ก็มีน้ำตาออกมาปลอบโยนเป็นเพื่อนกัน
มันเป็นเรื่องธรรมดา
คงไม่ใช่แค่ฉันที่ต้องเคยผิดหวัง แต่ก็ไม่ตาย เจ็บมันก็คงหาย กลายเป็นแค่ความหลัง ที่ไม่ต้องจำ
แต่กว่าที่ใจจะฟื้นกำลังจนหายดีอีกครั้ง ยังต้องสู้กับใจตัวเองซ้ำ ๆ
ยอมรับว่าวันนี้ฉันยังไม่แข็งแรงพอ และฉันต้องเสียน้ำตาอีกครั้ง
( * )
เมื่อเราเสียใจ ธรรมดา เมื่อเรารักใคร ธรรมดา ไม่เป็นไร ธรรมดา
( * )
