เขาคนใหม่คนนั้น คือสิดีกว่าน้องทุกอย่าง บ่เป็นหยัง คันอ้ายสิไปอีหลี
ตัดสินใจละบ้อ จั่งมาเว้าใส่กันจังซี้ แดกดัน จนน้องอยากอายเจ้าของ
เจ็บคักจนน้ำตานอง บ่คิดว่าอ้ายสิเฮ็ดกันได้ ไสว่าฮัก เป็นหยังจั่งนอกใจกัน
สั้นเหี่ยนกว่าหางเต่า คือใจอ้าย พ้อใหม่มักหน้า ตัดใจลา เมื่ออ้ายว่า ไปไสกะไป
* ขอโทษหลายๆ ที่เป็นความสุขให้อ้ายบ่ได้ ถึงฮักสุดใจ กะสู้คนใหม่บ่ได้ดอกหนา
มันเจ็บแปลบๆ แสบๆ ซ้ำๆ ตำหัวใจ ทุกคำที่อ้ายเว้ามา สิ้นผลา กันละหนอ ความฮักสองเฮา
ขอโทษอีหลี ที่น้องบ่ดี ได้ส่ำคนนั้น คืนใจให้กัน น้องกะสิหันไปเป็นแฟนเก่า
ยกความฝัน ที่เคยฮ่วมกับอ้าย จากมื้อนี้ ให้เป็นหน้าที่ของเขา เจ็บเหงา สิอยู่ตามประสา คนดีบ่พอ
สิเจ็บสิเหงา สิอยู่ตามประสา ให้สมคนที่อ้าย บ่เอา
