ละมาบัดนี้สิเว้าเรื่องนกโตหนึ่ง ที่มันนั่งซึมและฮ้องไห่
มันบ่แม่นนกเจ่า บ่ได้เป็นนกเขาใหญ่ เขาเอิ้นอ้ายว่าบักกระหัง
* กระหังโตนี้ มันกะมีหัวใจ กระหังโตนี้ มันกะนั่งฮ้องไห่
แต่เจ้ากะบ่เคยสนใจ อยากกินใส้เจ้าเด้
** แค่บินผ่านเจ้ากะเหม็นกุย เป็นแค่คนคุยส่ำนี้กะดีปานได๋
อ้ายพออยากกินฮอดตับฮอดใส้ของเจ้าให้ตาย
อ้ายพออยากเจิดกระด้งใส่หน้าเจ้า แต่ว่าเฮากะย้านบินบ่ได้
สิกินขี้เป็นเทื่อสุดท้าย กระหังผู้ฮ้ายกะเลยพ่ายเขา
( * , ** )
