ตายังคงมีฝน ใจคนยังหล่นหาย
ล่องไหลไปในสายธารเวลา
ฝันไม่เป็นเหมือนจริง
ชีวิตไม่เหมือนดังว่า
เฝ้าคอยใจคืนกลับมาอยู่ร่ำไป
เมื่อทุกๆ สิ่งไม่คงที่และเปลี่ยนผัน
ต้องพบเจอวัน ที่ฝนฟ้าไม่ยอมซาไป
หากความทุกข์ไม่ยอมจากลา
ลองถามใจตัวเองไหม
ว่าฝืนยึดสิ่งใดกับใจนี้
ตราบที่ฟ้ายังมีฝน
และดวงดาวยังหล่นหาย
ชีวิตต้องลับละลาย
ผ่านในสายลมการเปลี่ยนแปลง
ให้ดวงใจได้เข้าใจ
ว่าทุกสิ่งย่อมผันแปร
ถ้ามีน้ำตาให้เห็นว่าอ่อนแอ ไม่นานก็แห้งไป
วันยังคงผ่านพ้น ใจคนเคยหล่นหาย
เรียนรู้ไปในสายธารเวลา
ทุกข์ในชีวิตจริง
พานพบเพื่อให้รู้ว่า
เกิดดับเป็นธรรมดาต้องเข้าใจ
เมื่อทุกๆ สิ่งไม่คงที่และเปลี่ยนผัน
ต้องพบเจอวัน ที่ฝนฟ้าไม่ยอมซาไป
หากความทุกข์ไม่ยอมจากลา
ลองถามใจตัวเองไหม
ว่าฝืนยึดสิ่งใดกับใจนี้
ตราบที่ฟ้ายังมีฝน
และดวงดาวยังหล่นหาย
ชีวิตต้องลับละลาย
ผ่านในสายลมการเปลี่ยนแปลง
ให้ดวงใจได้เข้าใจ
ว่าทุกสิ่งย่อมผันแปร
ถ้ามีน้ำตาให้เห็นว่าอ่อนแอ
ตราบที่ฟ้ายังมีฝน
และดวงดาวยังหล่นหาย
ชีวิตต้องลับละลาย
ผ่านในสายลมการเปลี่ยนแปลง
ให้ดวงใจได้เข้าใจ
ว่าทุกสิ่งย่อมผันแปร
ถ้ามีน้ำตาให้เห็นว่าอ่อนแอ ไม่นานก็แห้งไป
เพียงเธอยอมรับไหม
เริ่มต้นที่เข้าใจ
สุดท้ายคือปล่อยวาง