ถามเจ้าเเหน่จักคำ เจ้าเก็บหัวใจเอาใว้หม่องใด๋ คนผู้มันสิตาย คืออ้ายตอนนี้
ก่อนสิจากกัน บอกอ้ายจักคำเเเหน่ก่อนไป ว่ากูผิดหม่องใด่ มึงคือไปกับ
บล็อคเฟสบุ๊ค ลบไลน์ของอ้ายถิ่ม ขึ้นสเตตัส เทิงเหงาเทิงโสด
ไปกินเหล้ากับไผฮู้บ่ว่ากุเป็นห่วงส่ำใด๋
คนมันบ่สำคัญกะฮู้โตเเล้วละ เขาสิปะกูถิ่มเเต่กะยังยื้อใว้
ยังมีหวังว่าเขานั้นสิเปลี่ยนใจ บ่มีเเววว่าสิมีความหมาย
กะเสียใจเป็นธรรมดา โชคชะตาพาเขามาเอาเจ้า
เหลือเเต่ความทรงจำเเเค่ฮอยเก่า อ้ายสู้เขาบ่ได้อีหลี
บักเวฟ100 บ่ส่ำเขาCIVIC อ้ายจี่พริก เขากินpizza
ฮักของอ้ายมันพอส่ำหมา พอก่ำก่าเจ้าเลยบ่เอา
* ไปกับเขาส่าหล่า อ้ายสิสูบซาเเเล้วเมาอยู่เถียง
พ่อเเม่อ้ายกะคือสิจ่ม คนน้อคนซ่างเฮ็ดกันได้
ใจของอ้ายมันฮ้อนกว่าไฟสุม บ่มีบุญสิได้สูนคีงเจ้า
คือไก่ป่ามันบินเจ้ยเจิดหนี ฮักมา10ปีกะบ่มีความหมาย
ใน เมื่อ มัน เป็น เเบบ นี้เเล้ว อ้ายกะรู้ ขายข้าวมาได้ 10เเบงค์พันมึงกะฮู้
พากูไปจัด เอาให้เมา เอาให้สุด มันถิ่มกูเเล้ว กุสิเมาเเบบบ่ หยุด
หลุดเกือบเป็นบ้า เจ้าบอกว่าเฮาเลิกกัน บักบ่สำคัญถืกตีนยันออกมาอีก
เหมิดเวลาข้อยกะต้องถอย พอส่ำนั้น กะพอส่ำนั้น
