ภายในหน้าจอ ที่ทุกคนได้เห็น ตลอดมา คือตัวฉันเอง ที่ต้องปกปิด บางอย่างเอาไว้
ใครๆก็มอง มีแต่ความสดใส แต่ความจริงแล้วหัวใจ ฉันเป็นเช่นไร?
ถึงจะไม่เคย ท้อแท้กับชีวิต ที่ผ่านพ้น ยังมีคนที่คอย ดูแลฉันด้วยความรัก
ตอนนั้นฉันมี ความสุขที่เปียมล้น จนวันที่เขาเสียไป แต่ฉันยังต้องอยู่
* ใครจะรู้ ความจริงแล้ว ฉันรู้สึก เจ็บทั้งหัวใจ
อยากหนีให้พ้นชะตา เพื่อหาใครสักคนที่คอย จะกุมมือฉันไว้ ในวันที่หนทางมืดบอด
** ปลดเปลื้องอดีตที่ผ่านพ้นไป ปลดเปลื้องอดีตที่ผ่านพ้นไป
เก็บเรื่องราวที่มีความหมายให้ลึกสุดใจ
แม้ความจริงมันจะเจ็บช้ำ ซ้ำเติมและยังคอยตอกย้ำ น้ำตาก็หลั่งรินไหล
และได้เข้าใจ เมื่อถึงเวลาที่ต้องลาจาก ความตาย ยังไงก็ต้องมาถึง
*** I see the gleaming light. Lead me through this night from deepest fear.
I run with hope then fall. Drown into my deepest fear again.
จงฟังให้ดี บอกกับตัวเองไว้ อย่าหวาดกลัว จงไปซ่อนตัว ให้เงียบสนิท แต่ก่อนจะรู้ตัวก็สาย
มันกำลังไล่ตาม ฉันใกล้หมดแรงแล้ว ดั่งกฎกรรมบังคับเรา เข้าสู่นิวรณ์
( * , ** )
และไม่มีใครจะช่วยฉัน!
ไม่มีใครเหลือ ไม่มีที่แห่งไหน ให้ไปอาศัย นี่หรือเรื่องจริงที่ฉันต้องเจอ?
อยากหนีไปให้พ้นชะตา เพื่อหาใครสักคนที่คอย จะกุมมือฉันไว้ ในวันที่หนทางมืดบอด
( ** , *** )